«Δεν είναι ο δικός μου τρόπος σκέψης που έχει προκαλέσει τις δυστυχίες μου, αλλά ο τρόπος σκέψης των άλλων»

Γράφει ο Άκης Γρεκός
Εκδότης «Leros News»

Ο Ντονασιέν Αλφόνς Φρανσουά Κόμης του Σαντ (ευρύτερα γνωστός ως Μαρκήσιος ντε Σαντ), είναι ο «ονοματοδότης» του όρου σαδισμός, και το όνομά του παραπέμπει σε ανθρώπινο τέρας ακολασίας.

Διαβάστε επίσης:

Η Ελλάδα απέναντι στην πρόκληση της λιβυκής ρηματικής διακοίνωσης: Ώρα για στρατηγική αντεπίθεση

24.07.2025

1.5k

Υβριδική απειλή το μεταναστευτικό – Ο ρόλος της Τουρκίας στη Λιβύη και η μεταστροφή Χαφτάρ

13.07.2025

1.2k

«Δεν είναι ο δικός μου τρόπος σκέψης που έχει προκαλέσει τις δυστυχίες μου, αλλά ο τρόπος σκέψης των άλλων», είχε πει ο Μαρκήσιος ντε Σαντ, σκεπτόμενος τη μακρά σειρά συλλήψεών του, την κράτησή του σε φυλακές, και τον εγκλεισμό του σε άσυλο φρενοβλαβών (όπου απεβίωσε σε ηλικία 74 ετών), λόγω των… συγγραμμάτων του (!) που ήταν σκανδαλιστικά και σχεδόν «διαβολικά» για την εποχή.

Όσοι έχουν διαβάσει τη βιογραφία και τα έργα του Ντε Σαντ, ίσως νομίζουν ότι η παραπάνω ρήση είναι αστεία, αφού σύμφωνα με την «κοινή λογική», αυτός που την πρωτο-διατύπωσε, ανήκει στη μειοψηφία των ανθρώπων που σκέφτονται έτσι.

Τι σημαίνει όμως «κοινή λογική»;

Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια, ο όρος «κοινή λογική» αντικατοπτρίζει την «αίσθηση» που έχει κανείς για κάτι, χωρίς πολλή σκέψη, στηριζόμενος στη μέση εμπειρία και γνώση του καθημερινού ανθρώπου.

Αν κάνουμε έναν παραλληλισμό με την πολιτική, στις βουλευτικές εκλογές του 2009, ήταν η «κοινή λογική» που οδήγησε το 44% των Ελλήνων να προτιμήσουν την ιστορική -πλέον- φράση, «λεφτά υπάρχουν», του Γιώργου Παπανδρέου, που μας οδήγησε στην Ελλάδα των μνημονίων.

Σήμερα, μετά από σχεδόν πέντε χρόνια, όσοι Έλληνες ΔΕΝ ψήφισαν τον Γιώργο Παπανδρέου, άλλα βιώνουν στο πετσί τους την ανεργία, τις περικοπές μισθών και συντάξεων, την οικονομική εξαθλίωση των νοικοκυριών, τις αυτοκτονίες συγγενικών ή φιλικών τους προσώπων, είναι σε θέση να κατανοήσουν την περίφημη ρήση του Ντε Σαντ: η «κοινή λογική» δεν είναι τόσο κοινή για όλους μας, και η πλειοψηφική σκέψη δεν έχει το αλάθητο του Πάπα.

Όσον αφορά στις εκλογές της 18ης και 25ης Μαΐου, οι ψηφοφόροι θα κληθούν να επιλέξουν τον επόμενο Δήμαρχο, Περιφερειάρχη, Ευρωβουλευτή, επιβραβεύοντας αυτούς που κρίνουν ικανότερους για εκπροσώπους τους, σύμφωνα πάντα με την «κοινή λογική», η οποία όμως, έχει τελείως διαφορετικά κριτήρια από την ΟΡΘΗ ΛΟΓΙΚΗ: Ρουσφέτια, φιλικές σχέσεις μεταξύ υποψηφίων και ψηφοφόρων, συγγένειες και κουμπαριές, διαπλοκή…

Το ίδιο το εκλογικό σώμα, όλοι εμείς που φέραμε την πατρίδα μας σε αυτό το χάλι με τις πολιτικές επιλογές μας, οφείλουμε να αντιληφθούμε και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν.

Πρέπει επιτέλους να αρχίσει η αποσύνδεση της πολιτικής από τους «παραστρατημένους» επαγγελματίες πολιτικούς. Ειδικότερα για τις δημοτικές εκλογές, σε μια μικρή κοινωνία όπως αυτή της Λέρου, όλοι είμαστε γνωστοί μεταξύ μας και δεν υπάρχει ο κίνδυνος παρανοήσεων και παρεξηγήσεων, αν επιλέξουμε συνειδητά να «ρίξουμε» την ψήφο μας σε αυτούς τους υποψηφίους που έχουν αποδείξει στην κοινωνία ότι μπορούν να τα καταφέρουν, ανεξαρτήτως παρατάξεως.

Σε αυτές τις εκλογές, λέμε όχι στην κοινή λογική. Δεν ψηφίζουμε ούτε για να ευχαριστήσουμε κάποιον, ούτε για να εκδικηθούμε κανέναν.

Ψηφίζουμε για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας.

Διαφορετικά, «θα είναι ο δικός μας τρόπος σκέψης που θα έχει προκαλέσει τις δυστυχίες μας».