Ο κόσμος γύρω μας έχει ανοίξει και όλα μοιάζουν να προσπαθούν να επιστρέψουν στους κανονικούς ρυθμούς. Είναι όμως απόλυτα λογικό ο φόβος που έχει φωλιάσει μέσα μας να μας εμποδίζει να κοιτάξουμε προς το μέλλον. Οι ειδικοί εξηγούν πώς να διαχειριστούμε αυτό το άγχος.
Δεκαπέντε μήνες πριν νιώσαμε το χρόνο να παγώνει. Η καθημερινότητά μας περιορίστηκε στο σπίτι, η ζωή μας μεταφέρθηκε στο Zoom και το να επισκεφτούμε ακόμα το σούπερ μάρκετ αποτελούσε μια δραστηριότητα υψηλού κινδύνου. Πόσο αλλάξαμε όμως εμείς μέσα σε αυτό το χρόνο; Η ζωή επιστρέφει στην κανονικότητα, είμαστε όμως αρκετά έτοιμοι να ξαναβρούμε τον παλιό μας εαυτό;
Η απάντηση είναι πως δεν μπορούμε να ξαναγίνουμε όπως πριν. Τα σημάδια αυτής της πανδημίας μας διαμόρφωσαν και μας επηρεάζουν ακόμα και σε πράγματα που δεν μπορούμε να διανοηθούμε. Οι μαρτυρίες επιζήσαντων της γρίπης του 1918 αναφέρουν πως δεν ξεπέρασαν ποτέ εκείνη την πανδημία, ανέπτυξαν φόβους που τους συνόδευαν για το υπόλοιπο της ζωής τους. Αν και επέζησαν δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το γεγονός πως έχασαν συγγενείς και φίλους από μια γρίπη.
Μέχρι τώρα έχουν επιβεβαιωθεί παγκοσμίως 3.782.490 θάνατοι από Covid-19. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε πως είμαστε οι ίδιοι σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2020. Η πολυπόθητη επιστροφή στην κανονικότητα έχει ξεκινήσει, οι εργαζόμενοι επιστρέφουν σταδιακά στις δουλειές τους, ο τουρισμός επανεκκίνησε, τα πρώτα σχέδια για διακοπές καταστρώνονται.Είμαστε όμως έτοιμοι να ξαναβγούμε στον κόσμο;Η πραγματικότητα φαίνεται πως έχει δύο πλευρές. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο στις ΗΠΑ, έδειξε πως το 39% των εργαζομένων σκέφτεται να παραιτηθεί αν ο εργοδότης τους δεν είναι ελαστικός με την τηλεργασία. «Η τηλεργασία δημιούργησε νέες συνθήκες. Οι οικογένειες γευμάτιζαν πλέον μαζί, πολλοί βρήκαν χρόνο για δραστηριότητες που μέχρι τώρα δεν χωρούσαν στο πρόγραμμα, ξεκίνησαν νέες σπουδές και χόμπι, ανέλαβαν τη φροντίδα ενός κατοικιδίου.
Ίσως είδαν τους ρυθμούς τους να γίνονται πιο χαλαροί. Οι άνθρωποι σταμάτησαν να χάνουν χρόνο σε επαγγελματικά ταξίδια ή πολύωρα meetings και γνώρισαν περισσότερο ο ένας τον άλλο. Η πανδημία έδειξε πως η εξ’ αποστάσεως εργασία είναι απόλυτα εφικτή για πολλούς κλάδους, επιβεβαιώνοντας πως το παλιό εργασιακό μοντέλο δεν λειτουργεί πια, είναι χρονοβόρο, κοστοβόρο και πολλές φορές αναγκάζει τους εργαζόμενους να επιλέξουν ανάμεσα στην ευεξία και την καριέρα τους», γράφει ο Sigal Samuel για το Vox.Γιατί λοιπόν να επιστρέψουμε σε αυτά τα στοιχεία της παλιάς κανονικότητας που μοιάζουν πλέον ανώφελα;Ο ιός δεν θα λείψει σε κανέναν, ούτε η απομόνωση, ο φόβος και το στρες που έφερε στη ζωή μας. Το να βγούμε όμως από το δίχτυ ασφαλείας στο οποίο κρυφτήκαμε τόσο καιρό, είναι ένα μεγάλο βήμα τώρα που μπορεί να δημιουργεί άγχος. Ίσως αλλάξαμε πολύ μέσα σε αυτό το διάστημα και δεν είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε ξανά.
“Έμεινα νηφάλιος για ένα χρόνο και με απασχολεί η πίεση να πρέπει να πιω ξανά έξω”. “Αυτός ο χρόνος ξεκαθάρισε σχέσεις που νομίζω πως δεν χρειάζομαι πια στη ζωή μου”. “Το dating θα επιστρέψει στις παραδοσιακές μεθόδους γνωριμίας. Ποια θα είναι τότε η δικαιολογία μου ως single;”, είναι μερικές μόνο από τις σκέψεις που διατυπώνουν οι άνθρωποι γύρω μας. “Μια ανάλογη κατάσταση που μοιράζομαι με τους ασθενείς μου και το κοινό, είναι η επιστροφή από τον πόλεμο. Τόσο οι στρατιώτες όσο και οι οικογένειές τους περίμεναν αυτή τη στιγμή της επιστροφής, όμως η μετάβαση στην καθημερινή ζωή είχε πολλές προκλήσεις. Για την ακρίβεια 4 στους 10 βετεράνους έχουν αναφέρει πως το να επιστρέψουν σπίτι μετά τον πόλεμο, ήταν πολύ δύσκολο”, εξηγεί η Luana Marques, καθηγήτρια ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Harvard. Σημειώνει επίσης πως το 40% των Αμερικανών ένιωσε την ψυχική υγεία του να κλονίζεται στη διάρκεια αυτού του χρόνου.
Η επιστροφή στην κανονικότητα για πολλούς σημαίνει επίσης και διαχείριση του πόνου και του τραύματος, της απώλειας για τους ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή, για τις δουλειές που επίσης χάθηκαν. Ο κόσμος μοιάζει πολύ πιο αβέβαιος σε σχέση με το 2019 και δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια σε αυτό. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλο με ενσυναίσθηση και υπομονή.
“Το ανήσυχο ανθρώπινο ον θα βρει τον τρόπο να κοιτάξει ξανά προς το μέλλον και αυτό ίσως γεννά ένα άγχος μέσα μας. Κάθε φορά που νιώθουμε όμως αυτό το άγχος να μας κυριεύει, ας εστιάζουμε στο παρόν και σε όσα βιώνουμε τώρα. Δοκιμάστε να προσθέσετε την άσκηση στη ζωή σας, κάντε διαλογισμό, μιλήστε σε φίλους, ξεκινήστε μια δημιουργική δραστηριότητα. Με τον καιρό το μυαλό μαθαίνει να διαχειρίζεται τις πολύ αγχωτικές καταστάσεις και να επιδιώκει την ηρεμία”, εξηγεί η κλινική ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου Joy From Fear Carle Marie Manly.Μπαίνουμε σε αυτή τη νέα εποχή ως οι νέες εκδοχές του εαυτού μας και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να επαναλάβουμε τα μοτίβα που δεν μας ταίριαζαν ποτέ. Το τραύμα που άφησε στην ψυχή μας αυτή η δύσκολη περίοδος δεν θα εξαφανιστεί μέσα σε ένα βράδυ. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε όλα αυτά τα μαθήματα που πήραμε κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού. Η επόμενη ημέρα είναι απλά το τώρα και αυτό είναι το μόνο που πρέπει να διαχειριστούμε.
Πηγή: vogue.gr
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Frantsesko DiPierro: Ο «Μπερές» του αειμνήστου Κωστή Καζηλιέρη στον Δρυμώνα της Λέρου
Ταξίδι - αστραπή του Δημάρχου Λέρου στη Ρόδο
Ταξίδι - αστραπή του Δημάρχου Λέρου στη Ρόδο
Συγχαρητήριο μήνυμα Δημάρχου Πάτμου
Λέρος: Ανακοίνωση - Πρόσκληση της Ένωσης Υπαλλήλων και της Ένωσης Ιατρών ΚΘΛ