Η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι ένα σύγχρονο θεραπευτικό σύστημα. Είναι κλάδος της Ιατρικής Επιστήμης και καθιερωμένη ειδικότητα πολλών Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων.
Οι αρχές της πρωτοδιατυπώθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα από τον “πατέρα της Ιατρικής”, τον Ιπποκράτη. Η διεθνής της όμως ανάπτυξη ξεκίνησε πριν από 250 χρόνια στη Γερμανία από τον γερμανό καθηγητή της Ιατρικής Σάμουελ Χάνεμαν.
Η λέξη Ομοιοπαθητική, που έχει επικρατήσει διεθνώς, προέρχεται από τις Ελληνικές λέξεις “όμοιον” και “πάθος”. Η Ομοιοπαθητική είναι το Ιατρικό θεραπευτικό σύστημα που θεραπεύει τα όμοια με τα όμοια, αντιμετωπίζοντας μια ασθένεια με φάρμακα που, ως φυσικές ουσίες μπορούν να παράγουν όμοια συμπτώματα σε υγιή οργανισμό.
H ομοιοπαθητική αντιλαμβάνεται τα συμπτώματα σαν αντίδραση του οργανισμού στην ασθένεια, καθώς προσπαθεί να την ξεπεράσει. Eνισχύει την άμυνα να του οργανισμού ώστε να μπορέσει να καταπολεμήσει τη διαταραχή. Στοχεύει στην διέγερση-ενίσχυση αυτής της αντίδρασης και όχι στην καταπίεσή της.
Η Ομοιοπαθητική ρυθμίζει κεντρικά την υγεία του ανθρώπου και ενισχύει τους μηχανισμούς εσωτερικής ανάρρωσης και ίασης, οι οποίοι λειτουργούν σε κάθε οργανισμό, αλλά που ως τότε ήταν ανεπαρκείς, με αποτέλεσμα η ασθένεια να παρατείνεται και να επιδεινώνεται. Ισχυροποιεί τους αμυντικούς μηχανισμούς, αλλά και τους κάνει επαρκείς και ικανούς να σταματήσουν την εξέλιξη της ασθένειας και να επιφέρουν την ίαση.
Ο oμοιοπαθητικος ιατρος στη πρακτικη αντιμετωπίζει τον κάθε ασθενή σαν ένα ενιαίο ψυχοσωματικό σύνολο και όχι σαν μεμονωμένα όργανα ή συστήματα. Γνωριζει ότι το ψυχικό επηρεάζει το σωματικό και αντίστροφα. Γι’ αυτό ενδιαφέρεται τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία του ασθενούς σε συνάρτηση με το κύριο πρόβλημα υγείας για το οποίο προσέρχεται στο γιατρό.
Ο oμοιοπαθητικος ιατρος θεωρει ότι κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα γι’ αυτό και η διάγνωση αλλά και η θεραπεία του εξατομικεύεται. Η Ομοιοπαθητική δεν θεραπεύει ασθένειες, θεραπεύει ασθενείς. Αντιμετωπίζοντας τον κάθε ασθενή ως σύνολο και εξατομικευμένα, προσφέρει θεραπεία για το σύνολο των προβλημάτων ή παθήσεών του χωρίς να αρκείται στη μεμονωμένη αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων μέσω πολλών φαρμάκων.
Όταν ο ασθενής ήδη παίρνει κάποια συνήθη φάρμακα, δεν είναι απαραίτητο να τα σταματήσει για να αρχίσει την ομοιοπαθητική θεραπεία. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα να συνδυαστούν, εφόσον είναι αναγκαίο, οι δύο θεραπείες. Οπου χρειάζεται ομοιοπαθητικός γιατρός συνεργάζεται με όλους τους γιατρούς συναδέλφους του άλλων ιατρικών ειδικοτήτων.
Ο ομοιοπαθητικός γιατρός χρησιμοποιεί φάρμακα προερχόμενα από φυσικές ουσίες και ο στόχος του είναι η μόνιμη αιτιολογική θεραπεία και όχι η προσωρινή καταστολή των συμπτωμάτων.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορούν να δοθούν ακόμη και σε βρέφη, εγκύους ή αλλεργικά άτομα . Προέρχονται κυρίως από φυτά ή από απλά ορυκτά,αλλα δεν είναι απλά βότανα ή βιταμίνες. Έχουν ισχυρή θεραπευτική δράση και γι’ αυτό χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή.
Τι θεραπεύει η Ομοιοπαθητικη
Στον ομοιοπαθητικό γιατρό μπορεί να απευθυνθεί κάθε ασθενής ανεξάρτητα από την πάθηση ή την ηλικία του. Οι παθήσεις που μπορούν να αντιμετωπισθούν είναι οξείες και χρόνιες. Οι συνηθέστερες είναι οι εξής :
Αλλεργίες, Ρινίτιδες, Χρόνιες και Οξείες Λοιμώξεις (Αμυγδαλίτιδες, Ωτίτιδες, Κυστίτιδες, Προστατίτιδες, Ουρηθρίτιδες, Ερπητικές Λοιμώξεις, Ιώσεις, Γριπώδεις Συνδρομές, Κρυολογήματα), Αδενοειδείς Εκβλαστήσεις ( «κρεατάκια» ), Ίλιγγοι, Βρογχίτιδες, Πνευμονοπάθειες, Γαστρίτιδες, Έλκος Βολβού Δωδεκαδακτύλου, Ευερέθιστο Έντερο, Γαστρεντερίτιδες, Κολίτιδες, Κολικοί, Επώδυνα Σύνδρομα, Κακώσεις και Παθήσεις του Μυοσκελετικού (προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά), Σύνδρομα Καταπόνησης, Αποστήματα, Πολυκυστική Νόσος, Μαστοπάθειες, Μαστίτιδες, Προεμμηνορυσιακό Σύνδρομο, Υπογονιμότητα, Σεξουαλικές Δυσλειτουργίες, Αναπτυξιακές Διαταραχές, Κατάθλιψη, Αϋπνίες και άλλες διαταραχές του ύπνου, Αγχώδεις Διαταραχές, Μελαγχολία, Κρίσεις Πανικού, Ινομυαλγία, Ψυχική Εξάντληση, Κοινωνική Απομόνωση, Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, Μείωση Νοητικής Ικανότητας, Σωματική Εξάντληση, Ρευματισμοί, Χρόνια Έλκη, Ημικρανίες, Κεφαλαλγίες, Παχυσαρκία, Νευρογενής Ανορεξία ή Βουλιμία, Δυσανεξίες, Αυχεναλγίες Τάσεως, Νευραλγίες, Ακμή, Δερματοπάθειες, Δερματίτιδες, Νευροδερματίτιδες, Μυρμηγκιές, Αρτηριοσκλήρωση, Προβλήματα των Αδένων, Μεταβολικό Σύνδρομο, Υποτροπιάζοντα Νοσήματα, Χρόνια Νοσήματα, και πολλές άλλες.
Η Ομοιοπαθητική μπορεί να δράσει και προληπτικά και σε υγιείς μειώνοντας τις προδιαθέσεις, δηλαδή τα αδύνατα σημεία του οργανισμού. Ενισχύει τη ζωτικότητα του ατόμου, μειώνει το άγχος και αυξάνει την αποδοτικοτικότητα του.
Ομοιοπαθητική θεραπεία πολλες φορες έχει άμεσα αποτελέσματα,αλλα η προσπάθεια του ομοιοπαθητικού γιατρού δεν είναι να ανακουφίσει απλώς τον ασθενή από τα συμπτώματα. Στόχος του είναι να θεραπεύσει τις αιτίες των ασθενειών και να επιφέρει ένα μόνιμο και ριζικό αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει σε τελική ανάλυση μεγαλύτερη ανθεκτικότητα του οργανισμού και καλύτερο επίπεδο υγείας. Σημαίνει επίσης σωματική και ψυχική ισορροπία του ατόμου.
Παρά τα σημαντικά της θεραπευτικά αποτελέσματα, η Ομοιοπαθητική, όπως και κάθε ιατρικό θεραπευτικό σύστημα, δεν είναι πανάκεια. Δεν θεραπεύει τα πάντα, εχει τα όρια της. Όπως και στην κλασική ιατρική και γενικά σε όλες τις θεραπευτικές μεθόδους, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι η ομοιοπαθητική θεραπεύει το 100% των ασθενών που προσφεύγουν στον ομοιοπαθητικό ιατρό. Η δυνατότητα θεραπείας κάθε ανθρώπου ποικίλλει ανάλογα με την πάθηση, τα φάρμακα που αυτός λαμβάνει, τη γενικότερη κατάσταση του οργανισμού του, καθώς και την ικανότητα του θεραπευτή. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν είναι αναστρέψιμες οι βλάβες, από το πόσο προχωρημένη είναι η ασθένεια.
Ακόμη όμως και στις προχωρημένες ή πολύ σοβαρές παθήσεις, υπάρχει, ανάλογα με την περίπτωση, δυνατότητα ουσιαστικής βελτίωσης ή σημαντικής ανακούφιση.
Η ιστορία της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην Ελλάδα είναι συνυφασμένη με τα ονόματα των γιατρών Ιωάννη Πικραμένου, Ειρήνης Μπαχά, Σπύρου Γαρζώνη και του καθηγητού Γιώργου Βυθούλκα, ο οποίος πρώτος συστηματικά και επιστημονικά εφήρμοσε την ομοιοπαθητικη όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο θεραπεύοντας αλλά και διδάσκοντας ανά τον κόσμο.
Το 1995 ο Γ.Βυθούλκας ίδρυσε στην Αλόννησο τη Διεθνή Ακαδημία Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής όπου έχουν εκπαιδευτεί 5.500 ιατροί απο 32 διαφορετικές χώρες.
Ιατρός Λιουντμίλα Μπογκίλα – τακτικό μέλος ΕΕΟΙ
Τηλ. 210 80 56 810, 6948 516131
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Frantsesko DiPierro: Ο «Μπερές» του αειμνήστου Κωστή Καζηλιέρη στον Δρυμώνα της Λέρου
Ταξίδι - αστραπή του Δημάρχου Λέρου στη Ρόδο
Ταξίδι - αστραπή του Δημάρχου Λέρου στη Ρόδο
Συγχαρητήριο μήνυμα Δημάρχου Πάτμου
Λέρος: Ανακοίνωση - Πρόσκληση της Ένωσης Υπαλλήλων και της Ένωσης Ιατρών ΚΘΛ