Το Foreign Policy εξηγεί πως σε έναν κόσμο που Ευρωπαίοι και ΗΠΑ παύουν να συνιστούν ένα ενιαίο στρατόπεδο και όλοι φοβούνται τους πάντες, οδηγούμαστε σε έναν κόσμο όπου προτεραιότητα είναι η αυτοσυντήρηση
Μετά από λιγότερο από δύο μήνες στην εξουσία, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχει προκαλέσει ένα σοκ τόσο βαθύ στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον κόσμο, που συμμαχίες, αντιπαλότητες και ισορροπίες ισχύος, οι οποίες θεωρούνταν επί πολλές δεκαετίες δεδομένες, τίθενται εν αμφιβόλω.
Ως επιτηρητής μιας συγκεκριμένης παγκόσμιας τάξης, η Ουάσιγκτον έχει συνηθίσει να θεωρεί πως ό,τι πράττει αποτελεί τη νόρμα στην οποία οι υπόλοιποι, είτε τους αρέσει είτε όχι, θα πρέπει να προσαρμοστούν και πιθανώς να εκτιμήσουν στο μέλλον. Ωστόσο, καθώς οι Αμερικανοί παλεύουν να συμβιβαστούν με τις σεισμικές αλλαγές που συντελούνται στη χώρα τους, οι τελευταίες ημέρες έχουν αποκαλύψει σκηνές στο εξωτερικό που δείχνουν πως, ελλείψει μιας σημαντικής αλλαγής πορείας, αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
Οι ΗΠΑ δεν θεωρούνται πια σύμμαχος, αλλά αντίπαλος
Δεν είναι μόνο η άμεση αντίδραση Ε.Ε., Καναδά, και Μεξικού στους δασμούς ή η αντίσταση του Παναμά και της Γροιλανδίας στα σχέδια του Τραμπ. Ακούγονται ολοένα και εντονότερα φωνές που μιλούν για μία νέα τάξη πραγμάτων. Η ομιλία που εκφώνησε ο Κλοντ Μαλιουρέ στη Γαλλική Γερουσία πριν από περίπου 10 ημέρες είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως σημειώνει το Foreign Policy. Ο Μαλιουρέ εμφανίστηκε ασυνήθιστα καυστικός στην κριτική του απέναντι σε έναν Αμερικανό πρόεδρο.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα:
«H Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι στην ιστορία της. Η αμερικανική ασπίδα καταρρέει, η Ουκρανία κινδυνεύει να εγκαταλειφθεί, η Ρωσία ενισχύεται. Η Ουάσιγκτον έχει μετατραπεί σε αυλή του Νέρωνα, με έναν εμπρηστικό αυτοκράτορα, υποτακτικούς αυλικούς και έναν γελωτοποιό υπό την επήρεια κεταμίνης υπεύθυνο για τον εκκαθαρισμό της δημόσιας διοίκησης.
Αυτή είναι μια τραγωδία για τον ελεύθερο κόσμο, αλλά πρωτίστως μια τραγωδία για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μήνυμα του Τραμπ είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να είσαι σύμμαχός του, αφού δεν θα σε υπερασπιστεί, θα σου επιβάλει υψηλότερους δασμούς από ό,τι στους εχθρούς του και θα απειλεί να καταλάβει τα εδάφη σου ενώ θα υποστηρίζει τους εισβολείς. Ποτέ στην ιστορία δεν έχει υπάρξει Αμερικανός πρόεδρος που να έχει συνθηκολογήσει με τον εχθρό. Ποτέ κανένας δεν έχει στηρίξει έναν επιτιθέμενο εις βάρος ενός συμμάχου. Ποτέ δεν έχει ποδοπατήσει το Σύνταγμα των ΗΠΑ, δεν έχει εκδώσει τόσες εκτελεστικές εντολές, απομακρύνει δικαστές που θα μπορούσαν να τον εμποδίσουν, εκδιώξει σε μία νύχτα την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία, αποδυναμώσει όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και πάρει τον έλεγχο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό δεν είναι μια απλή αυταρχική παρέκκλιση—είναι η απαρχή της κατάσχεσης της δημοκρατίας. Ας θυμηθούμε ότι χρειάστηκε μόλις ένας μήνας, τρεις εβδομάδες και δύο ημέρες για να καταρρεύσει η Δημοκρατία της Βαϊμάρης και το Σύνταγμά της».
Μπορεί να πει κανείς πως τα λόγια στα κοινοβούλια είναι συχνά ανέξοδα. Αλλά είναι ενδεικτικά του κλίματος. Στις 11 Μαρτίου περισσότεροι από 30 αρχηγοί ενόπλων δυνάμεων από μερικούς από τους πιο σταθερούς και μακροχρόνιους συμμάχους της Ουάσιγκτον, συμπεριλαμβανομένων μελών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συναντήθηκαν κεκλεισμένων των θυρών για να αρχίσουν να σχεδιάζουν την ασφάλεια σε έναν κόσμο όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναλαμβάνουν πλέον αυτόν τον ρόλο. Κανείς από τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν προσκλήθηκε. Τι μας δείχνει αυτό; «Αυτή η συνάντηση υπαινίσσεται ότι πολλοί Ευρωπαίοι φοβούνται πως η Ουάσιγκτον, αν και δεν είναι ακόμη εχθρός, θα μπορούσε να γίνει», σημειώνει το FP.
Ένας κόσμος της αυτοσυντήρησης
Oι συγκλονιστικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη δεν επηρεάζουν αποκλειστικά την Ευρώπη – που καλείται να «ξυπνήσει», να αντιδράσει και να γίνει πιο αυτόνομη σε όλα τα επίπεδα. Επηρεάζει συνολικά αυτό που κάποτε αποκαλούσαμε «Δύση». Καθώς οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να προσαρμοστούν στη στροφή 180 μοιρών των ΗΠΑ και στην προσέγγιση Τραμπ – Πούτιν, συνειδητοποιούν την ανάγκη για επανεξοπλισμό, γεγονός που θα έχει εκτεταμένες συνέπειες.
Ένας κόσμος χωρίς Δύση θα μπορούσε να σημαίνει, προειδοποιεί το FP, αύξηση αμυντικών δαπανών εις βάρος δαπανών για τη στήριξη των πιο φτωχών και ευάλωτων, αλλά και αδιαφορία για το τι συμβαίνει στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Ήδη βλέπουμε τον Τραμπ να έχει κόψει τη διεθνή βοήθεια και να εξετάζει – υπό την παρότρυνση του Μασκ – βαθύ μαχαίρι στα προγράμματα κοινωνικής ασφάλισης. Τι σχέση έχει αυτό με την Ευρώπη; Αυξάνοντας τον φόβο των Ευρωπαίων για την ασφάλεια, ο Τραμπ έχει ουσιαστικά διασφαλίσει ότι οι εταίροι της Ουάσινγκτον θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του, εγκαταλείποντας τη βοήθεια προς άλλες χώρες – όχι από περιφρόνηση ή εκδίκηση, αλλά στο όνομα της αυτοσυντήρησης.
Πηγή: naftemporiki.gr
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Λέρος: Ένταση, βαριές εκφράσεις και προαναγγελία μηνύσεων στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου
Λέρος: Εντυπωσιακό κλάδεμα των δέντρων στο νησί
Τιμόθεος Κωττάκης: Ο Δήμος Λέρου δίνει κίνητρα στους γιατρούς - Επιδοτεί με 400 ευρώ το ενοίκιο
Στο κόκκινο η ένταση στο Νοσοκομείο Λέρου: Τα Σωματεία Ιατρών - Εργαζομένων καταγγέλλουν κατάρρευση υποδομών και πολιτικές ευθύνες
Ένωση Ιατρών ΚΘΛ: "Καταγγελία - Ανακοίνωση για την απαράδεκτη και προσχηματική προκήρυξη ιατρικών θέσεων"