– «…αν δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι…»

Γράφει ο Θανάσης Παραπονιάρης – Δικηγόρος

Όταν η βασίλισσα της Γαλλίας Μαρία – Αντουανέτα πληροφορήθηκε ότι ο λαός του Παρισιού βρισκόταν στους δρόμους επειδή δεν είχε ψωμί να φάει, έδωσε από το παλάτι των Βερσαλλιών την παραπάνω παροιμιώδη απάντηση, η οποία έκτοτε ανασύρεται στη μνήμη μας όποτε η κεντρική εξουσία χάνει εξ ολοκλήρου την επαφή της με την πραγματικότητα στην κοινωνία.

Διαβάστε επίσης:

Η Κατερίνα Εμμανουήλ στην περιοδεία της Γραμματείας Δικαιωμάτων του παιδιού στη Θεσσαλονίκη

07.09.2025

334

Λέρος: Επείγουσα έκκληση για εθελοντική αιμοδοσία

06.09.2025

907

Αυτή ακριβώς η διάσταση μεταξύ της εικόνας που έχει η κεντρική εξουσία για την κοινωνία, με την πραγματικότητα την ίδια, είναι πλέον εξόφθαλμη στα πεπραγμένα της ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης και τα επίχειρα από αυτό το γεγονός έχουμε απομείνει να τα υφιστάμεθα όλοι εμείς που είχαμε την ατυχία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εμπλακούμε σε ένα δικαστικό αγώνα ως διάδικοι, μάρτυρες, πληρεξούσιοι δικηγόροι, δικαστικοί υπάλληλοι και ασφαλώς οι ίδιοι οι Δικαστές!

Μικρή συνοπτική παρουσίαση του χρονικού της ντροπής στο Πρωτοδικείο Κω: το Πρωτοδικείο αυτό, μέχρι πρότινος, είχε υπό την περιφέρειά του τέσσερα τον αριθμό Ειρηνοδικεία, τα οποία κάλυπταν όλο το βόρειο συγκρότημα της Δωδεκανήσου, δηλαδή της Κω, της Καλύμνου, της Λέρου και της Πάτμου. Σε αυτά αντιστοιχούσε από μία οργανική θέση Ειρηνοδίκη, πλην της Κω, όπου προβλέπονταν δύο θέσεις. Στην πράξη βεβαίως, αυτός ο καταμερισμός δεν είχε ποτέ κανένα αντίκρισμα, διότι πολύ σπάνια έστω και οι μισές θέσεις ήταν καλυμμένες. Η συνέπεια ήταν οι λιγοστοί υπάρχοντες Ειρηνοδίκες να περιφέρονται από νησί σε νησί, υπό αντίξοες συνθήκες, με κάθε είδους πλεούμενο (μέχρι και καΐκια) και μέσα στο καταχείμωνο, για να εκδικάζουν τις υποθέσεις σε νησιά που δεν διέθεταν δικό τους Ειρηνοδίκη. Στον προβληματισμό μας πρέπει να συμπεριλάβουμε και το γεγονός της συγκοινωνιακής ένδειας που μαστίζει τα Δωδεκάνησα, ειδικά τους χειμερινούς μήνες, μετά και την άρνηση των αρμοδίων Αρχών να επιδοτούν τα ταχύπλοα σκάφη (καταμαράν) που μέχρι σήμερα ήταν το μόνο αξιόπιστο και αξιοπρεπές μεταφορικό μέσο στα νησιά μας, με τη συνακόλουθη παύση της λειτουργίας τους.

Επιπροσθέτως, μέχρι και σήμερα το Πρωτοδικείο, το Ειρηνοδικείο Κω και η Εισαγγελία στεγάζονται σε ένα εντελώς ανεπαρκές και ακατάλληλο κτίριο, κατάλοιπο της ιταλοκρατίας στο νησί της Κω, με μία μόνο αίθουσα ακροατηρίου να εξυπηρετεί τον τεράστιο όγκο των υποθέσεων που πρέπει να εκδικάζονται από αστικά, ποινικά και διοικητικά δικαστήρια καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου! Ο ίδιος ο αριθμός των Πρωτοδικών που στελεχώνουν το Πρωτοδικείο Κω σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετός για να απονέμεται δικαιοσύνη με στοιχειωδώς ταχείς ρυθμούς, παρά το γεγονός ότι υπηρετείται από εξαίρετους και φιλόπονους Δικαστές. Η λειτουργία των ανωτέρω υπηρεσιών εξάλλου υπήρξε εξόχως προβληματική και για άλλον ένα λόγο, εξαιτίας δηλαδή του γεγονότος ότι οι υπάλληλοι που απασχολούνται σε αυτές υπολείπονται σημαντικά σε σχέση με εκείνους που θα έπρεπε να απασχολούνται σύμφωνα με το ίδιο το οργανόγραμμα λειτουργίας τους. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για το Κτηματολόγιο Κω – Λέρου, το οποίο εξακολουθεί και λειτουργεί τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές στο μη τεχνικό τμήμα του με ένα και μοναδικό άτομο, δηλαδή την ίδια τη Διευθύντρια, η οποία έχει απομείνει να προσπαθεί να ανταποκριθεί στα πολύ απαιτητικά καθήκοντά της. Μιλάμε για μια υπηρεσία που αν σταματήσει να λειτουργεί, τότε αυτομάτως τινάζεται στον αέρα όλη η οικονομική ζωή δύο νησιών, της Κω και της Λέρου!

Όλα αυτά όμως πριν να αναλάβει η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία με τις πράξεις και παραλείψεις της δίνει την εντύπωση ότι έχει αφοσιωθεί σε ένα αγώνα περαιτέρω συστηματικής αποδιοργάνωσης, απαξίωσης και εν τέλει διάλυσης της Δικαιοσύνης στο βόρειο συγκρότημα (και όχι μόνον) Δωδεκανήσου. Απαριθμούμε μία προς μία τις ενέργειες του Υπουργείου, που προκάλεσαν την μήνιν όλων των λειτουργών της Δικαιοσύνης της περιοχής μας και οδήγησαν σε μαζική αποχή των δικηγόρων του Δικηγορικού Συλλόγου Κω από τα καθήκοντά τους:

• κατήργησε τη μία εκ των δύο οργανικών θέσεων Ειρηνοδικών της Κω, ώστε να καλύψει αντίστοιχα κενά στο Ειρηνοδικείο Αθηνών (είναι η τακτική «καλύπτουμε ένα κενό ανοίγοντας ένα μεγαλύτερο»)

• ενέκρινε διαδοχικές μεταθέσεις και αποσπάσεις Ειρηνοδικών από την περιοχή χωρίς να φροντίσει για την αναπλήρωσή τους, με αποτέλεσμα τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές να έχει παραλύσει η λειτουργία και των τεσσάρων ειρηνοδικείων και να είναι αδύνατη η διεκπεραίωση στοιχειωδών έστω λειτουργιών, όπως π.χ. μία πράξη ορισμού δικασίμου

• δε φρόντισε για την αντικατάσταση δικαστικών υπαλλήλων που συνταξιοδοτήθηκαν (από αυτούς τους ελάχιστους που υπήρχαν), ούτε για την πρόσληψη νέων στο Κτηματολόγιο Κω – Λέρου, με αποτέλεσμα οι ήδη φιλότιμοι υπάλληλοι των υπηρεσιών αυτών να έχουν φτάσει στα όριά τους και να δηλώνουν αδυναμία να διαχειριστούν τις πλέον απλές περιπτώσεις, όπως η έκδοση ενός απλού πιστοποιητικού!

Αντιμετωπίζοντας αυτή την εντελώς απαράδεκτη και σκανδαλώδη κατάσταση, ο Δικηγορικός Σύλλογος Κω απεφάσισε τον περασμένο Νοέμβριο την επ’ αόριστον αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους, με αίτημα την άμεση λύση των προεκτεθέντων προβλημάτων. Για τα προβλήματα αυτά έχουν ενημερωθεί αρμοδίως όλοι οι φορείς, όπως ο ¶ρειος Πάγος, η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και οι τοπικοί παράγοντες. Ταυτοχρόνως, προγραμματίστηκε μία συνάντηση αντιπροσωπείας του Δικηγορικού Συλλόγου και της Επάρχου Κω με τον κ. Υπουργό, κατά την οποία εξετέθησαν σε όλο το εύρος τους όλες οι ανοιχτές πληγές της Δικαιοσύνης στα νησιά μας και προτάθηκαν μάλιστα μια σειρά από πιθανές λύσεις. Η απάντηση του Υπουργού, εφάμιλλη με την αντίστοιχη του τίτλου του άρθρου, ήταν:

«Από τα στατιστικά μας στοιχεία, προκύπτει ότι ένας και μόνο Ειρηνοδίκης αρκεί για την κάλυψη όλου του βορείου συγκροτήματος»! Για τους μη γνωρίζοντες, η απάντηση του Υπουργού αφορά σε όλον το μόνιμο πληθυσμό των νησιών Κω, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Αστυπάλαιας, Λειψών και όλων των λοιπών κατοικημένων νησιών της περιοχής!!! Όταν δε η Έπαρχος Κω τόλμησε να αναφερθεί στον ιδιαίτερο (και νομικώς αναγνωρισμένο) χαρακτήρα της νησιωτικότητος και να αναλύσει τις πρακτικές συνέπειες στην καθημερινότητα των νησιωτών μας αυτής της απόφασης, η απάντηση δια επισήμων (υπουργικών) χειλέων ήταν: «Αυτά να τα πείτε στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου»!!!

Είναι σημαντικό να κατανοήσουν άπαντες ότι τα αιτήματα του Δικηγορικού Συλλόγου Κω δεν έχουν το χαρακτήρα μιας στενά συντεχνιακής διεκδίκησης, ούτε και αφορούν σε οικονομικού – εισπρακτικού χαρακτήρα αξιώσεις έναντι του κράτους. Ο Δικηγορικός Σύλλογος, δυνάμει και του θεσμικού ρόλου των δικηγόρων ως «συλλειτουργών της Δικαιοσύνης», απαιτεί σωστή, γρήγορη και αποτελεσματική απονομή Δικαιοσύνης, απαιτεί τη βελτίωση των όρων εργασίας των Δικαστών, των δικαστικών υπαλλήλων και των υπαλλήλων κτηματολογίου και υποθηκοφυλακείων και εν πάση περιπτώσει απαιτεί να δοθεί τέλος στην καταδ&upsil