«Αυτιά ερμητικά κλειστά»

Γράφει ο Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος

Συγκινητική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η προσπάθεια των συμπολιτών μας να συγκεντρωθούν επιτέλους ενωμένοι, και ανεξαρτήτως πολιτικών  πεποιθήσεων έξω από το Δημαρχείο, διαμαρτυρόμενοι έτσι για την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την Δ.Ο.Υ. της Λέρου. Θα περίμενε όμως κανείς ακόμη μεγαλύτερη κινητοποίηση, μιας και η απόφαση αυτή για τον τόπο μας, σηματοδοτεί κάτι παραπάνω από ένα επιπλέον λουκέτο σε μια δημόσια υπηρεσία.

Το κλείσιμο και της εφορίας έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά από ενέργειες, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια το νησί μας στον  οικονομικό μαρασμό. Μετά το κλείσιμο των υποκαταστημάτων της Α.Τ.Ε στην Αγιά Μαρίνα και της Ε.Τ.Ε και του Ο.Τ.Ε στον Πλάτανο, ήρθε τώρα η σειρά της Δ.Ο.Υ. Εφιαλτικό αλλά πολύ ορατό φαντάζει η περίπτωση να ασχοληθούν σύντομα με τα σχολεία, ή ακόμα και με το Κρατικό Θεραπευτήριο της Λέρου.

Διαβάστε επίσης:

Λιμεναρχείο Λέρου: Αυξημένα μέτρα ασφαλείας λόγω ισχυρών ανέμων

12.09.2025

810

Λέρος: Στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης η στάση του Δημάρχου για την Υγεία

12.09.2025

738

Όταν δώσουν οι εταίροι μας στις «μαριονέτες» που μας κυβερνάνε, την εντολή για την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών στον τομέα της υγείας, αυτό θα είναι και η χαριστική βολή για το νησί μας. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι η οικονομία του νησιού μας είναι μονοδιάστατη και άμεσα συνδεδεμένη με το ίδρυμα. Αυτό βέβαια δεν θέλει να το ακούει κανείς. Πίστευε ποτέ όμως κανείς ότι θα έκλεινε η Δ.Ο.Υ. της Λέρου;

Η ενωμένη αντίδραση των κατοίκων του νησιού μας, έρχεται με  μεγάλη καθυστέρηση (φυσικό, όταν εδώ και χρόνια ο καθένας πορεύεται μόνος του κοιτώντας μονάχα τι συμβαίνει στα όρια της αυλής του). Σήμερα που ξυπνήσαμε από το λήθαργο, οι αποφάσεις δυστυχώς έχουν ήδη παρθεί για τον τόπο μας. Το τρομαχτικό είναι ότι τώρα πλέον κουμάντο κάνουν άλλοι και όχι αυτοί που ξέραμε, που καλώς ή κακώς (μάλλον κακώς) είχαμε αναπτύξει την γνωστή πελατειακή σχέση βουλευτή-πολίτη/πελάτη και τουλάχιστον υπήρχε αυτί να μας ακούσει, έστω και προεκλογικά. Με την νέα τάξη πραγμάτων, ο κάθε αιρετός (πιστός στην  εφαρμογή της  πολιτικής που μας επιβάλανε διότι αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου), είναι  πολιτικά ευνούχος. Έχει χάσει το σθένος αλλά  και τη  βούληση, να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του απλού Έλληνα πολίτη. Από την στιγμή που το  ρουσφέτι έχασε τον ρόλο του στην Ελληνική πολιτική σκηνή, η σχέση βουλευτή-πολίτη/πελάτη  κλονίστηκε για τα καλά.

Τι έχουν να πουν άραγε τώρα οι νυν «φίλο-μνημονιακοί» και τέως «αυλικοί» (εντόπισα να διαμαρτύρονται αρκετοί από αυτούς στον Πλάτανο) για την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας, που όπως φαίνεται αφήνει  εκτός πλάνων την ακριτική Ελλάδα στην οποία ζούμε; Από τους «δικούς σας» υπάρχει κανείς  που θα μπει στον κόπο…έστω να σας ακούσει;

Εφημερίδα Πνοή της Λέρου