Λέρος: Έκθεση αφιερωμένη στην άτυπη τέχνη του Giovanni D’Alessandro

Γεννηθήτω φῶς! καὶ ἐγένετο φῶς ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΤΥΠΗ ΓΕΝΕΣΗ – Μονοτυπίες του Giovanni D’Alessandro

• Η έκθεση:

Με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Σωματείου AIAL Λέρου και με την υποστήριξη της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παλέρμο, εγκαινιάζεται στη Λέρο το Σάββατο 30 Αυγούστου 2025 και ώρα 19:00, στο αίθριο του Δημοτικού Σχολείου Λακκίου, η περιοδεία στην Ελλάδα και στη Σικελία μίας έκθεσης αφιερωμένης στην άτυπη τέχνη του Giovanni D’Alessandro.

Η έκθεση, η οποία πραγματοποιείται με την υποστήριξη της FSC Group Αθηνών και του Château Nico Lazaridi της Δράμας και υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, της Περιφέρειας Σικελίας και του Δήμου Παλέρμο, θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό καθημερινά από τις 19:00 έως τις 22:00 μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου, για να συνεχίσει την πορεία της σε 12 εκθεσιακούς χώρους στην Ελλάδα.

Διαβάστε επίσης:

Τιμόθεος Κωττάκης: Αποκαταστάθηκε “ο οδοφωτισμός χωρίς μελέτη” στο φράγμα

15.10.2025

1.3k

Λιμεναρχείο Λέρου: Ενεργοποίηση περιοχών για αεροναυτικές ασκήσεις

15.10.2025

1k

Τα έργα που παρουσιάζονται έχουν επιλεγεί από την επιμελήτρια της έκθεσης, κα Luisa Maria Leto, ακολουθώντας έναν θεματικό άξονα εμπνευσμένο από τη Γένεση, η οποία αναδιατυπώνεται σε άτυπη εικαστική γλώσσα.

Οι τριάντα μονοτυπίες που εκτίθενται συνθέτουν μία ενιαία εικαστική διαδρομή, μέσα από την πρόσφατη δημιουργική παραγωγή του Καλλιτέχνη, με χαρακτηριστική αρμονία γραμμών και χρωμάτων. Η παραγωγή αυτή, που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια, έχει υλοποιηθεί κυρίως με τη συγκεκριμένη γραφική τεχνική.

Η τεχνική της μονοτυπίας ανάγεται στον 17ο αιώνα, αλλά αναδείχθηκε εκ νέου και βρήκε ευρεία χρήση κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.

Η μονοτυπία γεννιέται, εξ ορισμού ως μοναδικό αντίτυπο, ως απλοποίηση της αρχής της ξυλογραφίας: μετά την ομοιόμορφη επάλειψη με ρολό του μελανιού σε μία επίπεδη και σκληρή επιφάνεια, η μήτρα επεξεργάζεται «με αφαίρεση», αφήνοντας το μελάνι στις περιοχές που θα μεταφερθούν με πιεστήριο στο τελικό φύλλο. Μπορεί όμως να δημιουργηθεί, κατ’ αναλογία με τη λιθογραφία, «με πρόσθεση» χρώματος στη μήτρα, και ενίοτε με την προσθήκη διαφόρων υλικών.

Το αποτέλεσμα δεν είναι αυστηρά προβλέψιμο, λόγω της πίεσης που ασκείται στο μελάνι, ενώ η τελική εκτύπωση μπορεί να επεξεργαστεί περαιτέρω με ρετούς σε παστέλ ή υδατοχρώματα. Η μήτρα δεν είναι επαναχρησιμοποιήσιμη (εκτός από την περίπτωση ενός “ghost copy”).

Η έκθεση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του αείμνηστου Riccardo Mazzarino (Παλέρμο, 1957-2024), καθηγητή Γραφικών Τεχνών – Τεχνικής χαρακτικής και λιθογραφίας στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Παλέρμο, ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα.

• Ο καλλιτέχνης:

Γεννήθηκε στο Παλέρμο το 1958, αποφοίτησε από το Καλλιτεχνικό Λύκειο και η εκπαίδευση του ολοκληρώθηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Παλέρμο.

Αρχίζει νεότατος μια έντονη δραστηριότητα εκθέτοντας σε όλη την Ευρώπη. Η καλλιτεχνική του έκφραση τείνει προς την αφηρημένη τέχνη επηρεασμένος από την εξέλιξη της πρωτοπορίας που αναπτύσσεται τις δεκαετίες μεταξύ ’70-’90.

Από το 1993 είναι κάτοχος της έδρας Τεχνική της Χαρακτικής του τμήματος Γραφικών Τεχνών της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παλέρμο.

Ήδη από τα μέσα του ’70 συμμετέχει ενεργά σε πολυάριθμες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στην Ευρώπη και την Αμερική με ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, εκ των οποίων η έκθεση ‘Λάστρα και καλέμι: ανάγλυφα ταξίδια’ που περιόδευσε στην Ελλάδα από τον Ιούνιο ως τον Νοέμβριο 2011.

• Κριτικές γνώμες:

Κοιτάζω τα χαρακτικά που μου έφερε ο Giovanni D’Alessandro, […] παρατηρώ ένα νευρικό σημάδι, σχεδόν στο ύφος του Wols που τα χαρακτηρίζει, παρακινώντας τον παρατηρητή να ακολουθήσει την αλληλοδιαπλοκή των σημείων, την διασταύρωση των γραμμών, που μας προτείνουν τοπία, στιγμές και αισθήματα. Ένας συνεχής δυναμισμός τα στηρίζει, επομένως ο Giovanni D’Alessandro αποδεικνύεται αυθεντικός χαράκτης και κύριος των εκφραστικών μέσων.

Tino Signorini, 2011 [Ιδιωτική αλληλογραφία]

Ο Giovanni D’Alessandro είναι ένας δάσκαλος στην τέχνη της χαρακτικής, ικανός να μετατρέψει την παράδοση σε καινοτομία και να διηγηθεί διαχρονικές ιστορίες μέσα από σημάδια και αντιθέσεις, φώτα και σκιές, συνδυάζοντας την αυστηρότητα με την εφεύρεση. Τα έργα του βρίσκονται σε ένα μοναδικό χώρο, όπου η τεχνική αρτιότητα συναντά μια βαθιά καλλιτεχνική ευαισθησία, δίνοντας ζωή σε δημιουργίες που μιλούν στο παρόν, ενώ βυθίζουν τις ρίζες τους στον κλασικισμό.

Umberto De Paola, Διευθυντής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παλέρμο

Ο Giovanni D’Alessandro, πιστός μαθητής ενός τέτοιου Δασκάλου, με το ένα μάτι στη φύση και το άλλο στην παλέτα, εκφράζεται με σχήματα και χρώματα εμπνευσμένα από την ενέργεια που παράγεται από το χάος στην στιγμή της δημιουργίας του σύμπαντος μέχρι την τελική ισορροπία, τη λεπτή ρύθμιση της τάξης και της κίνησης του κόσμου, ηρεμία που αποκτάται μαζί με τη βεβαιότητα του απαραβίαστου της σκηνοθεσίας του Μεγάλου Εφευρέτη.

Luisa Maria Leto, 2024 [πρόλογος]

Οι γραφικο-ζωγραφικές του ποιότητες οικοδομούν με μεγάλη δεξιοτεχνία έναν χώρο που αποδίδει αναλογία στο χαρτί εκτύπωσης και στο επιλεγμένο υπόστρωμα· εκφράζονται μέσα από την τεχνική του μονοτύπου, συμβάλλοντας στη δημιουργία ποικίλων αρχιτεκτονικών σχημάτων και αναπτύσσοντας ταυτόχρονα στη σύνθεση έναν ρυθμό ύφους που αιωρείται ανάμεσα στις «φαινομενικά» αυστηρές μορφές και σε εκείνες σχεδόν παραδοσιακές, οι οποίες αντλούν από τα χρώματα και τις φόρμες της παράδοσης της αφηρημένης ζωγραφικής του 20ού αιώνα.

Roberta Priori, Καθηγήτρια Παιδαγωγικής και Διδακτικής της Τέχνης

Η καλλιτεχνική του έκφραση είναι μοντέρνα μεταδίδοντας μια διαχρονική και λεπτή γοητεία, είναι “εκρήξεις” εντυπωσιακές με γεύση άλλης εποχής, μια σύγχρονη ταινία που διατηρεί άθικτη όλη την “μαγεία” του παρελθόντος και της μνήμης. Είναι μια αφήγηση αδιάκοπη και ατέρμονη, μια αφήγηση με μοναδικό και προσωπικό αλφάβητο, με μία πρωτόγνωρη καλλι-γραφική μελωδία.

Giacomo Cuttone, Spiragli A.5° N.3-4, 2024