Αυτό που ο ρωσικός στρατός δεν μπορεί κατακτήσει και ο Πούτιν ζητάει στο πιάτο: Το «οχυρό της Ουκρανίας»

Για πολλούς Ουκρανούς, η παράδοσή της χωρίς μάχη, θα ισοδυναμούσε με συνθηκολόγηση και προδοσία των θυσιών των ενόπλων δυνάμεών τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το να «πάρουν» οι Ρώσοι στο πιάτο την περιοχή – κλειδί που πολιορκούν μήνες χωρίς αποτέλεσμα, θα σήμαινε εκ βάθρων αλλαγή στην αμυντική στρατηγική της Ουκρανίας.

Ωστόσο, αυτό που η Ρωσία δεν μπορεί να πετύχει με τον πόλεμο, απαιτεί να της δοθεί στο πιάτο μέσω της άσκησης πίεσης του Ντόναλντ Τραμπ στο Κίεβο και στους Ευρωπαίους συμμάχους της Αμερικής.

Στην κορυφή της επιθυμίας του Βλαντιμίρ Πούτιν βρίσκεται το δυτικό τμήμα της επαρχίας του Ντόνετσκ, που σταθερά βρίσκεται στα χέρια της Ουκρανίας. Ωστόσο, δεν είναι μόνο ο συμβολισμός που έχει σημασία για τον Ρώσο πρόεδρο, όπως σημειώνει ο Economist. Ο πραγματικός στόχος είναι να εκδιώξει την Ουκρανία από τη στρατηγικά κρίσιμη «ζώνη-φρούριο», μια γραμμή 50 χλμ. που περιλαμβάνει τέσσερις πόλεις και αρκετές κωμοπόλεις, η οποία εμποδίζει όχι μόνο το στόχο της Ρωσίας να καταλάβει ολόκληρο το Ντονμπάς, αλλά και την ικανότητά της να απειλήσει άλλες περιοχές.

Διαβάστε επίσης:

Λήξη του μεγαλύτερου shutdown στην ιστορία των ΗΠΑ – Ο Τραμπ υπέγραψε τη συμφωνία

13.11.2025

755

Σενάρια πολέμου στη Βενεζουέλα

12.11.2025

484

Τεράστιες στρατιωτικές υποδομές και οχυρωματικά έργα από το 2014

Οι εργασίες για την κατασκευή της οχυρωματικής ζώνης ξεκίνησαν όταν οι ουκρανικές δυνάμεις ανακατέλαβαν τις τέσσερις πόλεις από τις δυνάμεις που υποστηρίζονται από το Κρεμλίνο το 2014. Η ζώνη εκτείνεται από το Σλοβιάνσκ και το Κραματόρσκ στο βορρά μέχρι το Ντρουζκίβκα και το Κωστιάντινοβκα στο νότο.

Ο Αντρέι Ζαγοροντούκ, πρώην υπουργός Άμυνας και νυν πρόεδρος του Κέντρου Αμυντικών Πολιτικών αναφέρει ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί τεράστιες επενδύσεις σε στρατιωτικές υποδομές και οχυρώσεις. Το Σλοβιάνσκ, το οποίο οι Ρώσοι προσπάθησαν να καταλάβουν χωρίς επιτυχία το 2022, και το Κραματόρσκ αποτελούν σημαντικά κέντρα εφοδιασμού για τις ουκρανικές δυνάμεις.

Φυσικό φράγμα από κτίρια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις

Πρόκειται για μια αστική περιοχή, πυκνοκατοικημένη με κτίρια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις που σχηματίζουν ένα φυσικό φράγμα, η οποία έχει ενισχυθεί με στρώματα από σύρμα, σκυρόδεμα, χαλίκι και τσιμεντένια «δόντια δράκου».

Μετά την πτώση του Μπαχμούτ και την αποτυχημένη αντεπίθεση της Ουκρανίας το 2023, έχουν ξεκινήσει περαιτέρω προσπάθειες για την κατασκευή επιπλέον «παθητικών» οχυρώσεων, με αναχώματα και χαρακώματα που σχηματίζουν ένα δίκτυο πολλών χιλιομέτρων από το μέτωπο προς τα μετόπισθεν, καθώς και ενεργών οχυρώσεων, όπως ναρκοπέδια και παγίδες για άρματα μάχης.

Θέλει χρόνια, πόρους και απώλειες για να καταληφθεί

Η μεγαλύτερη στρατιωτική προσπάθεια της Ρωσίας τους τελευταίους 12 μήνες ήταν η μάχη για την κατάληψη του Ποκρόφσκ, περίπου 40 μίλια νοτιοδυτικά της οχυρωμένης ζώνης. Ωστόσο, παρά τις πρόσφατες εδαφικές κατακτήσεις, το Ινστιτούτο Μελετών Πολέμου (ISW), πιστεύει ότι η προσπάθεια να περικυκλωθεί και να καταληφθεί η ζώνη από εκεί «πιθανότατα θα διαρκέσει αρκετά χρόνια». Ο Νίκο Λάνγκε, πρώην επιτελάρχης του γερμανικού υπουργείου Άμυνας, λέει ότι η κατάληψη του «οχυρού» δεν θα χρειαστεί μόνο χρόνια, αλλά θα είναι και εξαιρετικά δαπανηρή για τη Ρωσία σε όρους απωλειών και πόρων.

Αναδιάταξη ολόκληρης της ουκρανικής αμυντικής γραμμής

Από την άλλη, η  απώλεια της οχυρωμένης ζώνης ως αποτέλεσμα μιας συμφωνίας με τον Πούτιν είναι αδιανόητη για τους περισσότερους Ουκρανούς. Καταρχάς, η ιδέα ότι η Ουκρανία θα μπορούσε απλώς να μετακινήσει την πρώτη γραμμή της και να ανοικοδομήσει τις άμυνές της δεν είναι βιώσιμη. Όπως επισημαίνει ο  Λάνγκε, η κατασκευή νέων αμυντικών θέσεων θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρή και θα απαιτούσε πολύ χρόνο, επειδή η τοπογραφία του σημείου όπου θα έπρεπε να κατασκευαστούν είναι πολύ λιγότερο ευνοϊκή.

Επιπλέον, σύμφωνα με την περιφερειακή διοίκηση, στις περιοχές του Ντόνετσκ που ελέγχονται από την Ουκρανία, εξακολουθούν να ζουν περισσότεροι από 250.000 άμαχοι συμπεριλαμβανομένων περίπου 18.000 παιδιών που θα κινδύνευαν να απαχθούν από τους Ρώσους.

Λίγοι πιστεύουν ότι η Ρωσία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της να μην συνεχίσει τον πόλεμο εφόσον αυτό δεν την συμφέρει. Ούτε οι όποιες εγγυήσεις ασφάλειας που εξαρτώνται από τη συνέπεια και την αξιοπιστία του Ντόναλντ Τραμπ, είναι επαρκής «αποζημίωση» για το Κίεβο.

Ανοίγει ο δρόμος για την κεντρική Ουκρανία

Έτσι ο μεγαλύτερος φόβος, είναι ότι μόλις το «οχυρό» περάσει στα χέρια των Ρώσων, η Μόσχα θα  στραφεί εναντίον της Ουκρανίας χρησιμοποιώντας το ως ορμητήριο για περαιτέρω επιθέσεις.

Ο Λάνγκε υποστηρίζει ότι η κατάληψη της οχυρωμένης ζώνης θα «ανοίξει μια επιχειρησιακή οδό προς τα μετόπισθεν της πόλης του Χάρκοβο και προς την πόλη Ντνίπρο, στις όχθες του ποταμού Δνείπερου και από εκεί προς την κεντρική Ουκρανία».