ΜΙΚΑ ΙΑΤΡΙΔΗ: «Όχι στη δημιουργία κέντρων προσωρινής υποδοχής παράνομων μεταναστών στα νησιά μας»

Η Μίκα Ιατρίδη στη σύσκεψη του Σαββάτου για την παράνομη μετανάστευση: «Όχι στη δημιουργία κέντρων προσωρινής υποδοχής παράνομων μεταναστών στα νησιά μας. Ισχυρή λιμενική και αστυνομική δύναμη στην περιοχή μας, ώστε να φεύγουν άμεσα για τα κέντρα κράτησης που ήδη υπάρχουν».

Την κάθετη διαφωνία της στη δημιουργία κέντρων προσωρινής υποδοχής παράνομων μεταναστών στα Δωδεκάνησα εξέφρασε, για μια ακόμη φορά, η Μίκα Ιατρίδη στη σύσκεψη για την παράνομη μετανάστευση που διεξήχθη το πρωί του Σαββάτου, 5 Ιουλίου, στη Ρόδο.

Διαβάστε επίσης:

Ανακοίνωση για τις εξετάσεις ενηλίκων για απόκτηση απολυτηρίου Δημοτικού Σχολείου στις 10 Δεκεμβρίου 2025

27.11.2025

295

“Παρών” δηλώνει για τον Δήμο Ρόδου ο Δημήτρης Γάκης

27.11.2025

262

Η βουλευτής Δωδεκανήσου στην παρέμβαση της σημείωσε ότι τα κέντρα αυτά θα λειτουργήσουν ως μαγνήτης για την προσέλκυση και άλλων παράνομων μεταναστών, όπως συνέβη και στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου.

«Σε ποια νησιά της Δωδεκανήσου θα δημιουργηθούν τα κέντρα αυτά και σε ποιες, ακριβώς, περιοχές των νησιών;», ρώτησε η Μίκα Ιατρίδη και, το κυριότερο, συμπλήρωσε, «για πόσες ημέρες θα μένουν στα νησιά οι μετανάστες και πού ακριβώς θα προωθούνται;»

«Μου κάνει εντύπωση», σημείωσε, ακόμη, η βουλευτής Δωδεκανήσου, «που για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα οι κυβερνητικοί βουλευτές δεν είναι εδώ σήμερα, να μας πουν τις απόψεις τους και τις θέσεις τους».

Η Μίκα Ιατρίδη, σημείωσε παράλληλα την ανάγκη οι παράνομοι μετανάστες να προωθούνται στα ήδη υπάρχοντα κέντρα άμεσα και αυτό μπορεί να γίνει με την καλύτερη στελέχωση του Λιμενικού Σώματος και της Αστυνομίας.

Στην παρέμβαση της, η Μίκα Ιατρίδη αναφέρθηκε, ακόμη, στην ευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος και παρουσίασε συγκεκριμένα στοιχεία για την έκταση του, τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Frontex. Παράλληλα, σημείωσε ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες με χώρες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, όπως η Ιταλία.

Ολοκληρώνοντας την παρέμβαση της, η Μίκα Ιατρίδη τόνισε ότι οι Λιμενικοί και οι Αστυνομικοί επιτελούν έναν άθλο, ενώ το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά. Για το λόγο αυτό, η Μίκα Ιατρίδη ανέφερε ορισμένες θέσεις για την αντιμετώπιση του ζητήματος, από τη φύλαξη των συνόρων ως και το πώς οι παράνομοι μετανάστες θα πρέπει να ελέγχονται αποτελεσματικά, από τη στιγμή που καταφέρνουν και διαβιούν στην Ελλάδα.

Ακολουθούν σημεία της παρέμβασης της Μίκας Ιατρίδη:

Καταρχήν να ξεκινήσω και να πω ότι οι Λιμενικοί και οι Αστυνομικοί επιτελούν έναν άθλο.  Και πρέπει να προχωρήσουν οι διαδικασίες, ώστε να μπορούν να εμβολιάζονται εγκαίρως, προκειμένου να προστατεύονται αποτελεσματικά από τις ασθένειες.

Λέγοντας αυτό, θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας ότι, δυστυχώς, η Ευρώπη δεν έχει αντιληφθεί ότι δεν είμαστε μόνο τα σύνορα της Ελλάδας, είμαστε και τα σύνορα της Ευρώπης.

Η παράνομη μετανάστευση είναι ταυτόχρονα ένα ζήτημα ανθρωπιστικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και εθνικής ασφαλείας.

Ως γνωστόν, η Ελλάδα έχει μετατραπεί στην πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών στην ΕΕ, μεταξύ των ετών 2004-2008 ο αριθμός των συλλήψεων παράνομων μεταναστών αυξήθηκε. Σύμφωνα με την Ανάλυση Κινδύνου 2010 της Frontex, η Ελλάδα αριθμεί το 75% των συλλήψεων για παράνομη είσοδο συνόρων στην ΕΕ.

Τα στοιχεία των συλλήψεων που έγιναν από τις αστυνομικές και τις λιμενικές αρχές δείχνουν ότι, παρά την οικονομική κρίση, παρατηρήθηκε έξαρση παράνομων μεταναστών στη χώρα το 2010 σε σχέση με το 2009.

Επίσημη, ακριβής εκτίμηση για τον αριθμό των παράνομων μεταναστών δεν υπάρχει. Ο Πρωθυπουργός κ. Σαμαράς έχει κάνει λόγο άλλοτε για 2 εκατ., άλλοτε για περισσότερο από 1 εκατ. και άλλοτε για αριθμό ίσο με αυτόν των ανέργων στη χώρα, δηλαδή περίπου 1,3 – 1,5 εκατ. Από την άλλη πλευρά ο κ. Δένδιας έχει μιλήσει για 700 με 800 χιλιάδες ενώ τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τοποθετούν τον αριθμό λίγο πάνω από το 1 εκατ.

Προκειμένου να κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα αρκεί να σκεφτούμε πως, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 500 εκατ. οι παράνομοι μετανάστες αναλογούν, περίπου, στο 1,8% του πληθυσμού, στην Ελλάδα των 11 εκατ. το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 10% του νόμιμου πληθυσμού. Δηλαδή το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πέντε φορές μεγαλύτερο απ’ ότι στην ΕΕ!

Αυτό, ίσως, εξηγεί και την απόσταση στην αντίληψη μεταξύ Ελλάδας και ΕΕ σχετικά με το πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για την αντιμετώπιση του προβλήματος, γεγονός το οποίο μέχρι σήμερα αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική δύναμη της χώρας. Για αυτό και η ΕΕ έχει επαναπαυθεί, μέσω των συνθηκών της Σένγκεν και του Δουβλίνου, και έχει αφήσει τη χώρα μας μόνη της να λύσει το πρόβλημα.

Δεδομένου, ωστόσο, ότι η ΕΕ συνδέει με σειρά εκθέσεων της την παράνομη μετανάστευση με την αναζήτηση πρόσβασης σε παράνομη εργασία και καθώς η Ελλάδα στηρίζεται οικονομικά – με πολύ σκληρά και αιματηρά μέτρα – εδώ και τέσσερα χρόνια με δάνεια κρατών της ευρωζώνης τα οποία οι πολίτες τους θα ήθελαν να δουν να αποπληρώνονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, η ανάδειξη του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης θα πρέπει να συνδεθεί με την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και την ικανότητα της να ανακάμψει και να βγει απ’ την κρίση ή όχι.

Στην προσπάθεια της αυτή, η Ελλάδα μπορεί και θα πρέπει να αναζητήσει συμμάχους σε χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στην ελληνική πραγματικότητα, όπως η Ιταλία.

Ο αγώνας κατά της παράνομης μετανάστευσης δεν μπορεί να διεξάγεται μόνο στα σύνορα αλλά θα πρέπει επίσης να διεξαχθεί απέναντι στις ελάχιστες εκείνες εταιρίες και εργοδότες που απασχολούν παράνομους εργάτες, παρέχοντας τους το κίνητρο να έρθουν στην Ελλάδα και τη δυνατότητα να διαμείνουν σε αυτήν.

Είναι σημαντικό για μας να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν θα ανεχτούμε πλέον την παράνομη εργασία και είναι εξίσου σημαντικό για αυτούς οι οποίοι επιχειρούν να εισέλθουν στην ευρωπαϊκή επικράτεια με κάθε τίμημα – ορισμένες φορές πληρώνοντας με την ίδια τους τη ζωή – να κατανοήσουν ότι υπάρχει μόνο ένας εφικτός δρόμος: η νόμιμη μετανάστευση, με όλα τα δικαιώματα και τις ευκαιρίες που τη συνοδεύουν.

Θα ήθελα να καταθέσω και ορισμένες θέσεις:

1.    Αρχικά, να δηλώσω πως θεωρώ ότι τα σύνορα μας πρέπει να προστατευτούν με κάθε νόμιμο μέσο, συμπεριλαμβανομένων και φραχτών όπου είναι εφικτό. Ένας φράχτης / τείχος, δεν είναι τίποτε άλλο από ένας πολλαπλασιαστής της δύναμης των σωμάτων που φρουρούν τα σύνορα.

Όσο πιο αποτελεσματικός ο φράχτης σε μία περιοχή τόσο λιγότερα τα άτομα που απαιτούνται για την περιφρούρηση της. Οι παράνομοι μετανάστες αποφεύγουν περιοχές με φράχτες και αυτό επιτρέπει στο κράτος να συγκεντρώσει περισσότερους συνοριοφύλακες σε άλλες περιοχές και ιδιαίτερα στη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα.

2.    Χρειαζόμαστε περισσότερους πόρους. Περισσότερες περιπολίες, περισσότερους συνοριοφύλακες, περισσότερη ενίσχυση των λιμενικών σωμάτων, περισσότερους επιθεωρητές εργασίας, κλπ. 

3.    Συμμετρική προστασία των συνόρων. Πρέπει να ενισχυθούν ουσιαστικά και επειγόντως οι αστυνομικοί και λιμενικοί σταθμοί στα ακριτικά νησιά της Δωδεκανήσου έτσι ώστε η αποτελεσματικότητα τους να αυξηθεί τουλάχιστον στα επίπεδα αυτής του Έβρου. Η ασύμμετρη προστασία των συνόρων έχει προκαλέσει την αποφυγή εισόδου παράνομων μεταναστών από τον Έβρο και την προτίμηση της εισόδου από τα Δωδεκάνησα. Άμεση αντιμετώπιση της υποστελέχωσης των υπηρεσιών Αστυνομίας και Λιμενικού. Απαλλαγή της ΕΛ.ΑΣ. και του Λιμενικού από τις υπηρεσίες φροντίδας των μεταναστών και μεταφορά αυτής της υποχρέωσης σε ειδικούς οργανισμούς.

4.    Οποιοσδήποτε συλληφθεί για παράνομη είσοδο ή διαμονή στη χώρα να μη μπορεί ποτέ να επιστρέψει νόμιμα. Ως γνωστόν ένα σημαντικό ποσοστό των παράνομων οικονομικών μεταναστών έρχεται στην Ελλάδα νόμιμα και στη συνέχεια παραβιάζουν τη διάρκεια της βίζας τους ενώ κάποιοι χρησιμοποιούν και πλαστά έγγραφα.

Μία πρόταση για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης είναι κάθε σύλληψη παράνομου μετανάστη να συνοδεύεται από τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων και την ισόβια απαγόρευση της εισόδου στη χώρα, έτσι ώστε αν συλληφθεί ξανά να απελαύνεται αμέσως, με συνοπτικές διαδικασίες.

5.    Επίσης, ο οργανισμός συνοριακής ασφάλειας FRONTEX πρέπει επιτέλους να διευρυνθεί ούτως ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί αποτελεσματικά. Πίεση προς αυτήν την κατεύθυνση στην ΕΕ.

6.    Τέλος, λέω κατηγορηματικά όχι στη δημιουργία κέντρου πρώτης υποδοχής σε ακριτικές περιοχές.Η εμπειρία από τη Σάμο και τη Μυτιλήνη έχει δείξει ότι τέτοια κέντρα αποτελούν κράχτες για τους λαθρομετανάστες. Δεν θα γίνει το ίδιο και για την περιοχή μας;