ΛΕΡΟΣ: Παράσταση αρχαίας τραγωδίας για πρώτη φορά στο Θεατράκι του Κάστρου

Έξι  νέοι  άντρες ηθοποιοί – 5 Έλληνες και ένας Ιρανός-υποδύονται όλους τους ρόλους στο επικό έργο του Αισχύλου σε μία παράσταση που πρωτοσκηνοθέτησε η Βαρβάρα Δούκα στην Τεχεράνη, τον Μάιο του 2011, με Ιρανούς ηθοποιούς στο Διεθνές Φεστιβάλ ΙΙFUT, στα φαρσί, στην ιστορική μετάφραση του πέρση ποιητή Fuad Rouhani.

Η τραγωδία «Πέρσες», το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου, θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία. Πραγματεύεται την οδύνη των Περσών  όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα.

Διαβάστε επίσης:

Λέρος: Στη δημοσιότητα το ψήφισμα διαμαρτυρίας για το Νοσοκομείο – “Η Υγεία είναι δικαίωμα, όχι εμπόρευμα”

13.10.2025

1.2k

Λέρος: “Αγώνας μνήμης Αλέξης Χαραλαμπίδης” από τον Ναυτικό Όμιλο

13.10.2025

943

Συντελεστές:

Μετάφραση:ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΟΥΛΛΑ

Σκηνοθεσία:ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΟΥΚΑ

Δραματουργία: ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΚΑΚΟΥΔΑΚΗ

Μουσική Επιμέλεια: ΜΑΚΗΣ ΦΑΡΟΣ

Σκηνογραφία- Κοστούμια: ΑΝΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑΝΑΚΗ

Φωτισμοί: ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ

Παίζουν:

Κλεάνθης Βαρσαμούλης

Απόστολος Κουτσιανικούλης

Γιώργος Πέππας

Πέτρος Τσαπαλιάρης

Κωνσταντίνος Μητρόπουλος

Αράς Χαμεντιάν

Δευτέρα, 14/07/2014

Ώρα: 9.30 μ.μ.,

Θεατράκι Κάστρου της Παναγίας

Εισιτήρια: 10,00€ και 5,00€ (ανέργων, φοιτητικό, μαθητικό)

-Προπώληση εισιτηρίων από την κ. Έλενα Πεντζίκη και την κ. Βίκυ Θεοτοκάτου

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Η παράσταση αυτή των Περσών, ξεκίνησε από την Περσία, στα φαρσί….και συγκεκριμένα από το Διεθνές Φεστιβάλ της Τεχεράνης IIFUT . Ξεκίνησε όπως και οι Πέρσες πριν από χιλιάδες χρόνια, με …κατακτητικές διαθέσεις, μιας ελληνίδας σκηνοθέτιδας σε ένα ‘θεοκρατικό’ σύστημα, που δεν ευνοεί ιδιαίτερα το θέατρο και τις γυναίκες. Όπως πάντα συμβαίνει, ο ‘δυτικός’ κατακτητής στο τέλος κατακτιέται από αυτό που επιπόλαια ονομάζουμε ‘μαγεία της ανατολής’ γιατί η Περσία μας κέρδισε με τον πλούτο της γλώσσας, με την αφοπλιστική κουλτούρα του θρήνου που έχει συντηρηθεί ατόφια, με τις ικανότητες των ηθοποιών και τη μουσικότητα του λόγου. Αυτή η μουσικότητα ταίριαξε υπέροχα  στην παλαιά μετάφραση του Παναγιώτη Μουλλά, από την ιστορική παράσταση των Περσών από τον Κουν και μας επέτρεψε να καταθέσουμε μία καινούρια δοκιμή, στα ελληνικά αυτή τη φορά , με εντελώς νέους ηθοποιούς , μαθητές μου όλοι, απόφοιτοι από τη σχολή Πρώτη Πράξη του Τάσου Χαλκιά , και με έναν εκπρόσωπο μόνο από την Περσία, τον νεαρό ηθοποιό , Αράς Χαμεντιάν.  Έξι άντρες ερμηνεύουν όλους τους ρόλους. Σε αυτή την πρώτη και τελευταία πράξη ,το έργο ενοποιείται σε έναν ατελείωτο εσωτερικό θρήνο πολέμου. Ο θρήνος πλέον στις μέρες μας δεν είναι εξωστρεφής. Μετά από τόσους πολέμους και τόσο αίμα στον κόσμο, έχει ενσωματωθεί η μοιραία πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Απλά ο χρόνος προχωρεί και γιατρεύει τις πληγές μέχρι να εμφανιστούν άλλες, και η Ιστορία αποδεικνύεται ένα ατελείωτο και επαναλαμβανόμενο ονοματολόγιο πολέμων , όπως το θλιβερό συναξάρισμα των χαμένων αρχηγών του στρατού των Περσών που μπορεί να το ακούσεις και να το καταλάβεις και στα ελληνικά και στα φαρσί. Οι δύο γλώσσες μοιάζουν όπως μοιάζει ο όλεθρος του πολέμου, χιλιάδες χρόνια τώρα….Ο Δαρείος δεν έρχεται ποτέ να ανακουφίσει τους γέροντες Πέρσες, που και εκείνοι με τη σειρά τους είχαν κάποτε πολεμήσει, γιατί όπως αποφαίνεται ο θρήνος  τίποτα δε μας διδάσκει, και ο άνθρωπος παραμένει ανεπανόρθωτα ίδιος στην αυτοκαταστροφή.

Βαρβάρα Δούκα