Μ. Κόνσολας: «Το ζήτημα της επαναφοράς των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά δεν πρέπει να κλείσει, δεν είναι χαμένη υπόθεση»

Άρθρο του Μ. Κόνσολα στην εφημερίδα “Νέα Σελίδα”

Διαβάστε επίσης:

Τα δρομολόγια πλοίων από & προς Πειραιά – 29 Δεκεμβρίου έως 4 Ιανουαρίου 2026

28.12.2025

913

Πάτμος: Επείγουσα διακομιδή 60χρονης στη Σάμο με σκάφος του Λιμενικού

27.12.2025

887

Το έλλειμμα νησιωτικής πολιτικής δεν χαρακτηρίζει μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Περιφερειακή Πολιτική της Ε.Ε. δεν καλύπτει τις ιδιαιτερότητες και τη μοναδικότητα των προβλημάτων των νησιωτικών πολιτικών.

Η Ελλάδα πρέπει να έχει ως στόχο να βάλει στην ευρωπαϊκή ατζέντα την ανάγκη διαμόρφωσης μιας αμιγώς ευρωπαϊκής νησιωτικής πολιτικής, που θα περιλαμβάνει:

– Την ένταξη των νησιωτικών περιφερειών στην κατηγορία των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών, προκειμένου να αυξηθεί η χρηματοδότηση.

– Τη θεσμοθέτηση νέων και επικαιροποιημένων κριτηρίων για την κατανομή των πόρων στις νησιωτικές περιφέρειες. Τα κριτήρια πρέπει να είναι η ανταγωνιστικότητα, η προσβασιμότητα, ο δείκτης προσέλκυσης επενδύσεων και όχι μόνο το ΑΕΠ κάθε περιφέρειας.

Ταυτόχρονα, απαιτείται μια νέα οπτική στα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα, απόλυτα εναρμονισμένη στον πολυνησιωτικό χαρακτήρα της χώρας. Αναφέρομαι στη δημιουργία αυτόνομων υποπρογραμμάτων ανά νησιωτική περιφερειακή ενότητα.

Για παράδειγμα, η περιφερειακή ενότητα Δωδεκανήσου πρέπει να έχει το δικό της υποπρόγραμμα ενταγμένο στο ΠΕΠ Νοτίου Αιγαίου, ενώ το αντίστοιχο πρέπει να ισχύει και για τις περιφερειακές ενότητες των νησιών του Ιονίου.

Υπενθυμίζω ότι τα νησιά μας στερήθηκαν, με την υπογραφή του κ. Τσίπρα, το μοναδικό αναπτυξιακό πλεονέκτημα που διέθεταν: τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.

Μάλιστα, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, διατηρεί τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε πέντε μόνο νησιά του Αιγαίου, συνδέοντας το συγκεκριμένο μέτρο με τη μετατροπή αυτών των νησιών σε χώρο εγκλωβισμού παράνομων μεταναστών και προσφύγων, κάτι που είναι ακόμα πιο ολέθριο.

Για την Ελλάδα, δεν πρέπει να κλείσει το ζήτημα των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στο νησιωτικό χώρο.

Υπάρχουν γεωγραφικές περιοχές της Ευρώπης στις οποίες έχει δοθεί η δυνατότητα στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ. Στα πλαίσια μιας συζήτησης, που ήδη έχει ανοίξει στην Ευρώπη, κερδίζει έδαφος το αίτημα να δοθεί το δικαίωμα σε χώρες-μέλη να επιβάλλουν μηδενικούς ή μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα είδη ή υπηρεσίες.

Μάλιστα, η Κομισιόν έχει προτείνει ότι τα Κράτη θα πρέπει να μπορούν, εκτός του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ, να έχουν:

α) Δύο διαφορετικούς συντελεστές μεταξύ 5 – 15%

β) Έναν συντελεστή μεταξύ 0 – 15%

γ) Έναν συντελεστή 0% για αγαθά που απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ

Το παραπάνω, αποτελεί μια πρώτη ύλη για να επαναφέρουμε ως χώρο το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ στις νησιωτικές περιοχές, με ουσιαστικά επιχειρήματα που να συνιστούν τη δική μας νομιμοποιητική βάση.

Από εκεί και πέρα, οι αναπτυξιακές προοπτικές των νησιών μας προϋποθέτουν μια εθνική πολιτική που θα υπερβαίνει το χρονικό ορίζοντα μιας κυβερνητικής θητείας, θα διαμορφώνει ένα ελκυστικό και απλοποιημένο πλαίσιο για την επιχειρηματικότητα αλλά και σταθερούς κανόνες.

Σε αυτή την κατεύθυνση, απαιτείται:

α) Ένας νέος επενδυτικός νόμος για τις νησιωτικές περιοχές με καθορισμό ειδικών επενδυτικών και φορολογικών ζωνών, με φορολογικά κίνητρα και σταθερό φορολογικό πλαίσιο για τις επενδύσεις στα νησιά, σε συνάρτηση με τις νέες θέσεις απασχόλησης και το ύψος της επένδυσης.

Υπάρχουν τομείς όπως ο τουρισμός, η ενέργεια, ο πρωτογενής τομέας και η μεταποίηση, που μπορούν να αποτελέσουν αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη της νησιωτικής οικονομίας.

β) Ένα νέο χωροταξικό για τον τουρισμό στις νησιωτικές περιοχές, που δεν θα έχει οριζόντια χαρακτηριστικά, αλλά θα αντιμετωπίζει κάθε νησί ως διαφορετική οντότητα, αφού οι ανάγκες, οι φυσικοί πόροι και τα τοπικά αναπτυξιακά πρότυπα διαφοροποιούνται από νησί σε νησί.

γ) Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των παράκτιων περιοχών, που θα έχει στόχο τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη των ελληνικών ακτών και νησιών και θα παρέχει γενικές και ειδικές αρχές για τη διαχείριση των περιοχών αυτών. Το απαιτεί η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, των φυσικών συστημάτων και των ζητημάτων ιδιοκτησίας στην παράκτια τουριστική ζώνη.