Κινητοποιήσεις αλληλεγγύης υπέρ της Παλαιστίνης πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 10-8-2025 στη Λέρο και άλλα νησιά νησιά της Δωδεκανήσου.
Το πρωί έγιναν συγκεντρώσεις σε Πάτμο, Λέρο (Αγία Μαρίνα) και Νίσυρο, ενώ από τις 7 έως 8 το βράδυ πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε Ρόδο, Κω, Τήλο, Κάρπαθο και Κάλυμνο.
Όπως μεταδίδει το ERTNEWS, τα κεντρικά συνθήματα της κινητοποίησης ήταν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και «Η αλληλεγγύη δεν ποινικοποιείται».
Να υπενθυμίσουμε ότι οι Παλαιστίνιοι επιτέθηκαν πρώτοι κα σκότωσαν 1300 αμάχους, μέχρι και μωρά. Πρώτα πρέπει να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη από την Χαμάς. Μετα μπορεί (θεωρητικά) να βρεθεί μια λύση.
Μην ξεχνάτε ότι το Ισραήλ είναι ο μοναδικός σύμμαχος μας εναντίον της Τουρκίας. Έχουμε πιο πολλά κοινά σημεία με τους Ισραηλινούς (δημοκρατία, ελεύθερη έκφραση γνώμης, ισότητα για τις γυναίκες κλπ) παρά με το καθυστερημένο μεσαιωνικό μωαμεθανικο δίκαιο που εφαρμόζει η Χαμάς με τις οδηγίες του Ιραν και εναντίον του παλαιστινιακού λαου. Γιατί να ανακατευομαστε εμείς;
Επειδή είναι εύκολο να λέμε ό,τι θέλουμε κατά παράβαση της ιστορίας, του διεθνούς δικαίου και της ηθικής, να υπενθυμίσουμε ότι αυτό το είδος προπαγάνδας ούτε και στο ίδιο το Ισραήλ δεν το πιστεύουν πια. Από το 1948 ξεκληρίζεται ο Παλαιστινιακός λαός είναι τραγικό να γράφονται επίσημα τέτοιες αηδίες την ώρα που συντελείται η χειρότερη γενοκτονία της σύγχρονης ιστορίας. Όσο για τα «ελληνικά συμφέροντα», ας ξυπνήσουμε επιτέλους. Σφάζονται και οι ελληνο-ορθόδοξοι στην Παλαιστίνη, έχει αφανιστεί η μειονότητα. Όσο για το περίφημο θέμα της Κύπρου, ας θυμηθούν οι…λάτρεις της ιστορίας ότι η Κύπρος «τιμωρήθηκε» όταν αρνήθηκε να δώσει γη και ύδωρ στο Ισραήλ κατά τον πόλεμο του 1973. Και την Κύπρο στα πλαίσια του μεγάλου σιωνιστικού αποικισμού την βάζουν, άλλωστε. Μετά την Παλαιστίνη, τη Συρία, και το Λίβανο, έρχεται και η σειρά της Κύπρου .Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτά τα θέματα καλύτερα να απευθύνεται στους ειδικούς ή να ενημερωθεί για το τι λέγεται πια σε οπλον τον κόσμο. Το παραπάνω σχόλιο είναι προπαγάνδα του χειρίστου είδους. Η Ελλάδα και τα Δωδεκάνησα δεν είναι κατασκήνωση για τοὺς χειρότερους εγκληματίες πολέμου στον κόσμο.
Επειδή όντως είναι εύκολο να λέμε ό,τι θέλουμε (ή καλύτερα ό,τι πιστεύουμε), να τονίσω ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει την άποψή του, δεν απαγορεύεται από πουθενά.
Ας πάρουμε ως δεδομένο ότι ο παλαιστινιακός άμαχος πληθυσμός δεν ταυτίζεται με καμία Χαμάς. Γιατί λοιπόν, αντιστοίχως, ορισμένοι ταυτίζουν τις πράξεις της ισραηλινής κυβέρνησης με τους πολίτες; Τι είδους μονόπλευρη λογική είναι αυτή;
Οι επιθέσεις εναντίον αμάχων και οι ομηρίες καταδικάζονται χωρίς αστερίσκους από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Η καταδίκη αυτή δεν αφορά μόνο το ένα σκέλος.
Οι γενικεύσεις και οι βαρείς χαρακτηρισμοί (“ο λαός Χ είναι έτσι ή γιουβέτσι”, “η χειρότερη γενοκτονία”) θα πρέπει, για να μπορούν να λέγονται, να ανταποκρίνονται τουλάχιστον σε κάποια στοιχειώδη νομική βάση. Συντρέχουν τέτοιες προϋποθέσεις από αρμόδια διεθνή όργανα και δεν το γνωρίζουμε; Ειδικά ο όρος “γενοκτονία” έχει αυστηρό νομικό ορισμό (Σύμβαση του 1948) και, γενικά, η χρήση του χωρίς απόφαση διεθνούς δικαστηρίου αποτελεί υπερβολή. Βεβαίως, το Διεθνές Δικαστήριο εξετάζει μήνυση της Νότιας Αφρικής για πιθανή γενοκτονία (υπόθεση Νότια Αφρική vs. Ισραήλ). Η ενδιάμεση απόφαση (2024) έκρινε ότι τα προβαλλόμενα δικαιώματα είναι “πιθανώς” (plausible) και διέταξε προσωρινά μέτρα. Ομοίως, υπάρχει διερεύνηση σε εξέλιξη (από το 2021) στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου και από Ισραηλινούς και από Παλαιστινίους. Προς το παρόν, υπάρχουν εν εξελίξει διεθνείς διαδικασίες και έχουν επιβληθεί μέτρα για την προστασία αμάχων και την απρόσκοπτη ανθρωπιστική πρόσβαση. Όμως αυτά δεν αποτελούν τελεσίδικα νομικά πορίσματα.
Γι’ αυτό, αντί να ξεκινούμε μια συζήτηση με “συνθήματα” υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς, θα ήταν γόνιμο για τη συζήτηση αυτά να συνοδεύονται από συγκεκριμένες πηγές (ημερομηνίες, έγγραφα, αποφάσεις). Χωρίς αυτά, μένουν απλώς ισχυρισμοί και μάλιστα όχι ιδιαίτερα πειστικοί.
Για να μάθουμε όλοι κάτι παραπάνω και να εξάγουμε τα δικά μας συμπεράσματα, ας μένουμε σε πράγματα που μπορούν να ελεγχθούν, για την ακρίβεια των λεχθέντων (εκθέσεις, αποφάσεις, κλπ). Δεν μπορεί να προβάλλονται ιστορικοί ισχυρισμοί (π.χ. γύρω από την Κύπρο ή άλλα γεγονότα) χωρίς να συνοδεύονται από αντίστοιχες πηγές/βιβλιογραφία.
Η προσωπική μου άποψη για το άμεσο διακύβευμα (για να κλείσω το θέμα) είναι η απελευθέρωση των ομήρων, η κατάπαυση του πυρός, η προστασία των αμάχων, η ανεμπόδιστη ανθρωπιστική βοήθεια και η λογοδοσία για παραβιάσεις, από όπου κι αν προήλθαν/προέρχονται.