Ούτε ιερό ούτε όσιο… Ακριβώς για αυτό πρόκειται, μιλώντας για την απόπειρα απομάκρυνσης του αγάλματος του Παπαναστάση που υψώνοντας την Ελληνική σημαία στην Ιταλική κατοχή ισοδυναμεί με την πράξη αποκαθήλωσης της Γερμανικής σημαίας από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα στην Ακρόπολη.
Για σκεφτείτε λοιπόν! Το σωτήριο έτος 2011 στην Αγία Μαρίνα της Λέρου μας, προσπάθησαν να εκβαραρθρωσουν το άγαλμα του αγωνιστή Παπαναστάση.
Ευτυχώς η αντίδραση των κατοίκων ήταν σθεναρή. Ακόμη και τα κανόνια τους έφταιγαν… που φτάσαμε… στο χείλος του γκρεμού στην ισοπέδωση. Τα τραπεζάκια και οι καρέκλες να βρίσκονται υπεράνω του Συμβόλου. Αυτός είναι μηδενισμός και υλισμός σε ολο του το μεγαλείο!!!
Ένας αγωνιστής του νησιού μας, ανάμεσα στους μυριάδες αγωνιστές της πατρίδας μας, να κινδυνεύει από τα τραπεζάκια του «Φραπέ»… Που πήγε η υπερηφάνεια αυτού του αγωνιστή-λαού, που πήγε ο ιδεαλισμός αυτού του λαού που έδωσε τα φώτα του σε ολη την Ευρώπη και στον κόσμο; Ντροπή που γίναμε τόσο φθηνοί, τόσο ψεύτικοι, τόσο ποταποί. «Λαός χωρίς τη γνώση της ιστορίας του, δεν έχει μέλλον» το έχουν πει πολλοί σοφοί.
Τελευταία, κάποιοι «κόπτονται» περί της Πατρίδας και μας έχουν τρυπήσει τα αυτιά με αυτήν την επανάληψη. Δυστυχώς, αυτοί οι ίδιοι έμπρακτα αποδεικνύουν πόσο υποκρίτες και κίβδηλοι είναι ακριβώς επειδή δε σέβονται στο ελάχιστο τα Σύμβολα της Πατρίδας μας, ούτε φυσικά τον Παπαναστάση. Τιμή και δόξα στους Έλληνες αγωνιστές, στους ιδεολόγους. Όνειδος σε αυτούς που προσκυνάνε το αφρόγαλα του φραπέ… Άνθρωποι-αφρός-φούσκες στον αέρα…
Αναστασίου Ειρήνη, 12-8-2011
