Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Από όλα τα στραβά κι ανάποδα αυτής της κυβέρνησης, πριν και μετά τον ανασχηματισμό, ένα είναι που πραγματικά προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία. Η διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Η εξαιρετικά αδύναμη θέση της Ελλάδας σε μία συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη και σοβαρή, όπου η Τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός ” χτυπά κόκκινο”.
Και στην Ελλάδα τι γίνεται; Τίποτα. Ύπνος βαθύς. Ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε καν να διανοηθεί να ενισχύσει το υπουργείο εξωτερικών το οποίο εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο δράσης, ή μάλλον αδράνειας, του κ. Κοτζιά. Του ηγέτη της κίνησης… “Πράττω”. Η οποία υπερβαίνει σιγά σιγά τα σύνορα της “κίνησης” ή της “τάσης” ή και της “συνιστώσας” ή της “δεξαμενής σκέψης” και αρχίζει να φιγουράρει ως κόμμα… Του οποίου και τα δύο κοινοβουλευτικά στελέχη κατέχουν καίρια κυβερνητικά πόστα, ο κ. Κοτζιάς το υπουργείο εξωτερικών και κ. Τόσκας μην λησμονούμε ότι είναι ο αρμόδιος για την προστασία του πολίτη αναπληρωτής υπουργός εσωτερικών… Σημειώστε ότι τα 14 στελέχη του “Πράττω” που αποχώρησαν πρόσφατα έκαναν λόγο για νεοσταλινική νοοτροπία… Σας λέει τίποτα;
Σε αυτή λοιπόν την κρίσιμη συγκυρία για τα εθνικά θέματα και παρά τις απανωτές διπλωματικές ήττες της χώρας τον τελευταίο χρόνο, ο Τσίπρας επιμένει σε Κοτζιά. Στον άνθρωπο που στο ΚΚΕ παλιά αποκαλούσαν… Σουσλόφ για την σκληρή αντιρεφορμιστική νοοτροπία του. Αλλά δεν είναι μόνο θέμα ιδεολογίας, είναι θέμα αποτελεσματικότητας, εκπροσώπησης των συμφερόντων της χώρας και διαχείρισης εξαιρετικά λεπτών ισορροπιών. Υπάρχει κανείς, έστω και ένας που να θεωρεί ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική και διπλωματία προσφέρουν οποιαδήποτε εγγύηση προάσπισης των εθνικών συμφερόντων; Μόνο γκάφες ή απουσία κατά περίπτωση, έχουν παρατηρηθεί.
Εκτός αν υπάρχει έστω από ένας που να πιστώνει στον Έλληνα ΥΠΕΞ την έλευση Ομπάμα. Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχουν τόσο αφελείς… Και όχι μόνο έμεινε ο κ. Κοτζιάς στο ΥΠΕΞ σε αυτή την πολύ κρίσιμη περίοδο αλλά επελέγη και να μην ενισχυθεί με κάποιον έμπειρο και ικανό. Εκτός και αν θεωρείται ενίσχυση η αντικατάσταση του Μάρδα με τον Κατρούγκαλο ως αρμόδιου για τις σχέσεις με την Ε.Ε. Η μήπως επελέγη να “παρκαριστεί” εκεί ο κ. Κατρούγκαλος επειδή επέδειξε μεγάλη ικανότητα στα συνεχή ψεύδη;
Τέλος πάντων, η χώρα στη δεινή θέση που έχει περιέλθει και με μία Τουρκία η οποία ανεβάζει κατακόρυφα την ένταση των διεκδικήσεών της, χρειάζεται υψηλού επιπέδου διεθνή εκπροσώπηση. Και με βάση τα μέχρι σήμερα έργα και ημέρες του ΥΠΕΞ δεν μπορεί να νιώθει κανείς ήσυχος. Από αυτή την κυβέρνηση έχουμε δει πολλές αδιανόητες επιλογές οι οποίες έχουν βλάψει σημαντικά τη χώρα. Όμως η περίπτωση της εξωτερικής πολιτικής ίσως τα ξεπερνά όλα. Η συνεχής υποχώρηση και διεθνής απομόνωση της χώρας αποτελεί πολύ μεγάλο κίνδυνο. Όπως αναφέρεται και στο “Ένα Μαχαίρι” του Καββαδία, “πολλά έχουν δει τα μάτια μου μ’ αυτό μου φέρνει τρόμο”.
Πηγή: capital.gr
