back to top
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

*MHNYMATA ΠΝΟΗΣ: «Tο πράσινο νησί της γαλάζιας ηρεμίας» κινδυνεύει να μείνει χωρίς πράσινο!

ΑΠΟΨΕΙΣ*MHNYMATA ΠΝΟΗΣ: «Tο πράσινο νησί της γαλάζιας ηρεμίας» κινδυνεύει να μείνει χωρίς πράσινο!

Το φαινόμενο της παράνομης κοπής δέντρων και η παράνομη εμπορία ξύλων έχουν πάρει ανησυχητικές διαστάσεις στο νησί μας τον φετινό χειμώνα.

Σε όποιο βουνό του νησιού και να πας, η δράση των αλυσοπρίονων είναι φανερή. Χαρουπιές, βελανιδιές, πεύκα ακόμα και οι αγριαχλαδιές (απιδιές) αφανίζονται κυριολεκτικά από τη μανία ορισμένων επιτήδειων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την υψηλή ζήτηση των καυσόξυλων, απόρροια της «απαγορευτικής» τιμής του πετρελαίου, προσπαθούν να κερδοσκοπήσουν από την παράνομη εμπορία ξύλων.

Οι πονηροί αυτοί «κύριοι» είναι αδίστακτοι και στο βωμό του εύκολου και πρόσκαιρου κέρδους καταστρέφουν με ιδιαίτερη ευκολία υγιέστατα δέντρα, διαπράττοντας ένα τεράστιο οικολογικό έγκλημα. Η λύσσα τους μάλιστα γίνεται μεγαλύτερη ειδικά όταν υπάρχουν «βαρβάτες» παραγγελίες για «εξαγωγή» καυσόξυλων προς στην αγορά της Πάτμου, των Λειψών και των γύρω νησιών…

Βεβαίως στο έγκλημα αυτό δεν είναι μόνοι τους. Υπάρχουν και οι ηθικοί αυτουργοί που δεν είναι άλλοι από όλους αυτούς που αγοράζουν τα προϊόντα του εγκλήματος…

Μέχρι σήμερα κανένας δεν έχει συλληφθεί (τι παράξενο;) και όπως όλα δείχνουν, και για αυτό το έγκλημα, μάλλον δεν θα υπάρξει ένοχος. Ωστόσο όλοι οι «υπεύθυνοι» καταδικάζουν την εγκληματική αυτή ενέργεια και διατυμπανίζουν ότι θα είναι αμείλικτοι με τους δράστες… (τώρα κατουρήθηκαν από το φόβο τους…)

Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι η δράση των βιαστών του φυσικού μας περιβάλλοντος, μπορεί τουλάχιστον να περιοριστεί, αρκεί να κινητοποιηθούμε όλοι εμείς. Αν επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτή η λαίλαπα οι συνέπειες θα είναι ανεπανόρθωτες και κυρίως για τα παιδιά μας…

Πρέπει επιτέλους να αναλάβουμε δράση και να φερθούμε υπεύθυνα θωρακίζοντας το μέλλον των παιδιών μας. Και όταν λέω να αναλάβουμε δράση (για να μην παρεξηγηθώ) δεν εννοώ ούτε να πάρουμε τα όπλα, ούτε να κάνουμε περιπολίες στα βουνά, ούτε να υποκαταστήσουμε τους νόμους και τις αρχές.  

Ας σταθούμε εμπόδιο σε όλους αυτούς τους «μάγκες» είτε απαξιώνοντας το εμπόρευμα τους που έτσι κι αλλιώς είναι παράνομο, είτε κοινοποιώντας την ταυτότητα τους.

Ξέρω πολλοί θα πουν «μα καλά ρουφιάνοι θα γίνουμε;»… Υπάρχουν απαντήσεις: Μήπως είναι καλύτερο να υποθάλπεις εγκληματία; Και στο φινάλε ποιος θα ενοχληθεί τόσο πολύ για να σε πει «ρουφιάνο»; Προφανώς ο ίδιος ο εγκληματίας…

Βεβαίως δεν τρέφουμε αυταπάτες, αφού γνωρίζουμε ότι η κοινωνία μας δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις ενέργειες όλων αυτών που εγκληματούν κατά του περιβάλλοντος. Σίγουρα όμως μπορούμε να περιορίσουμε τη δράση τους.

Θυμάμαι ένα παλιό διαφημιστικό σλόγκαν για την τουριστική προβολή του νησιού μας που έλεγε: «Λέρος, το πράσινο νησί της γαλάζιας ηρεμίας». Ήταν πραγματικό, γιατί έχουμε την τύχη να ζούμε σε ένα προικισμένο τόπο, τον οποίο οφείλουμε να προστατεύουμε.

*Του Αντρέα Γεωργίου

Εφημερίδα “Πνοή της Λέρου” 

 

ενδιαφεροντα θεματα

ΥΓΕΙΑ - ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ